Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2011

"Χρυσό γαϊδουράγκαθο"

Αγαπητοί αναγνώστες
Σήμερα το πρωί διάβασα το ακόλουθο άρθρο και θεωρώ πως αξίζει να το μοιραστώ μαζί σας.
“Ένας χρόνος «κίτρινων» δημοσιευμάτων εις βάρος της Ελλάδας δεν πήγε χαμένος. Η γερμανική Bild πήρε βραβείο και συγκεκριμένα το ευρωπαϊκό "Χρυσό γαϊδουράγκαθο" για δημοσιεύματα που «δημιουργούν αντιθέσεις μεταξύ των ευρωπαίων πολιτών».

Ο αρχισυντάκτης της εφημερίδας, Νικολάους Μπλόμε, παρέλαβε με υπερηφάνεια το βραβείο- παρότι λίγοι εμφανίζονται για να το πάρουν- και μάλιστα έβγαλε λόγο δικαιολογώντας τη στάση της εφημερίδας έναντι της χώρας μας.

«Είπαμε "πουλήστε τα νησιά σας χρεοκοπημένοι Έλληνες" και τελικά αυτό συμβαίνει. Περίπου 70.000 τμήματα της κρατικής περιουσίας τώρα πωλούνται, μεταξύ αυτών και μία χερσόνησος και ένα μικρό βουνό», δήλωσε.

«Είμαστε περήφανοι για το βραβείο αυτό. Θα ήταν καλύτερα τα πράγματα στην Ελλάδα, αν εμείς είχαμε κρατήσει κλειστό το στόμα μας; Το "αγκάθι" είναι αιχμηρό και οξύ. Έτσι θέλουμε να είμαστε κι εμείς και να είστε χαρούμενοι που υπάρχουμε», κατέληξε.

Η Bild είναι η γερμανική εφημερίδα με τις περισσότερες πωλήσεις. Πρόκειται για λαϊκιστική φυλλάδα, η οποία έχει έφεση στο σκανδαλοθηρικό ρεπορτάζ που το εμπλουτίζει με μπόλικη υπερβολή.

Από την έναρξη της κρίσης στην Ελλάδα, η κίτρινη αυτή φυλλάδα- που στηρίζει τη Μέρκελ- επιτέθηκε με στερεοτυπικές ανοησίες εναντίον της Ελλάδας, δίχως ίχνος δημοσιογραφικής δεοντολογίας.

Με τον τρόπο αυτό εξέθετε και τον υπόλοιπο- αρκούντως σοβαρό- γερμανικό Τύπο. Εξ αυτού του λόγου, το (πλέον σοβαρό) περιοδικό Spiegel αφιέρωσε εξώφυλλο του (με ρεπορτάζ) με αποκαλύψεις για τις τακτικές της Bild.

Ο τίτλος του Spiegel ήταν «Bild: Οι εμπρηστές». Εντός του ρεπορτάζ το περιοδικό εξαπέλυε επίθεση στην εφημερίδα, καταλογίζοντας της, με αφορμή τη στάση της έναντι της Ελλάδας, ότι «κατρακυλά στο ρόλο ενός δεξιού-λαϊκιστικού κόμματος, το οποίο λείπει από τη γερμανική πολιτική κουλτούρα».
Το παραπάνω άρθρο δημοσιεύτηκε από το www.NOOZ.gr ειδησεογραφικό portal και μεταφέρθηκε αυτούσιο.
Έχω σχολιάσει ξανά στο παρελθόν δημοσιεύματα του «κίτρινου» Γερμανικού τύπου αλλά  αυτή τη φορά απονεμήθηκε αυτό που άξιζε στους λιβελογράφους.  Ανήκουν στη φτηνή, ξεπεσμένη «δημοσιογραφία» και μάλιστα με βραβείο. Αποκαταστάθηκε η τάξη λοιπόν.
Προφανώς ο κ.Νικαλάου Μπλόμε, όντας σε αφασία και με προφανής ακροδεξιές και φασίζουζες συμπεριφορές, δεν αντιλήφθηκε ότι το βραβείο που έλαβε δεν είναι τίτλος τιμής και  δεν αντιστοιχεί σε  βραβείο Πούλιτζερ ή κάτι ισάξιο του.
Κύριε Μπλόμε ο φασισμός και οι κοκορόμυαλοι του επιπέδου σας δεν έχουν χώρο ή τουλάχιστον δε θα έπρεπε να έχουν χώρο στην Ευρώπη και λόγω της επικινδυνότητας της σκέψης σας, ίσως τα στρατόπεδα συγκέντρωσης που ανακάλυψαν οι όμοιοι σας κατά το παρελθόν, να είχαν λόγο ύπαρξης και σήμερα, για κάτι τύπους σαν εσάς που καλλιεργούν και εκπροσωπούν τη στοχοποίηση λαών, όπως κάποτε πράξανε οι πρόγονοι σας με τους Εβραίους και όχι μόνο, για να καλύψουν  δικές τους προσωπικές ανεπάρκειες και φοβίες, όπως και εσείς σήμερα τις δικές σας και των εργοδοτών σας, των οποίων τα συμφέροντα εκπροσωπείτε και στηρίζεται.
Όπως και να έχει καλό θα είναι να σκέφτεστε πως δε φταίνε πάντα όι άλλοι για οτιδήποτε δεινό συμβαίνει. Οι ευθύνες μας βαραίνουν όλους συλλογικά. Και αφού παράγεται σοβαρό έργο ας δούμε επιτέλους και μία έρευνα από την εφημερίδα σας σχετικά με τα εγκλήματα πολέμου και τις καταστροφές που άφησαν πίσω τους, αλλά και τα ακόμα μεγαλύτερα εγκλήματα που διαπράττονται ακόμα και σήμερα εν καιρώ ειρήνης.
Οι λαοί της Ευρώπης δεν έχουν λόγους διχασμού μεταξύ τους, αφού τους ενώνουν οι ίδιες ανησυχίες και τα ίδια προβλήματα. Το διχασμό τον σπέρνουν όσοι έχουν σκοπό να καλύψουν τα προβλήματα της εξουσίας που τους πριμοδοτεί, αποπροσανατολίζοντας τον κόσμο, ανακαλύπτοντας εχθρούς και κακούς δράκους.
Για τα 16.000.000 πάμφτωχων Γερμανών ή για την αδυναμία της κυβέρνησης Μέρκελ, που στηρίζεται από εσάς και την εφημερίδα σας, να δανειστεί χρήματα από τις αγορές δε φταίνε ούτε οι Έλληνες, ούτε οι Γερμανοί πολίτες. Επίσης δεν ευθύνονται για τη καθήλωση των μισθών στη Γερμανία τη τελευταία 10ετία, τις περικοπές στην υγεία και στα δικαιώματα των πολιτών μίας προηγμένης και ακμάζουσας χώρας και οικονομίας όπως η δική σας. Αλήθεια γιατί συμβαίνουν όλα αυτά Κύριε Μπλόμε? Δεν είναι σχήμα οξύμωρο?
Οι Έλληνες είναι αλληλέγγυοι με όλους όσους δοκιμάζονται, είτε είναι Γερμανοί, είτε Γάλλοι, είτε Ιταλοί ή οποιασδήποτε άλλης Εθνικής προέλευσης. Είμαστε με τους λάους και όχι απέναντί τους, όπως εσείς και οι όμοιοι σας και αυτό το κάνουμε από επιλογή και όχι από ανάγκη για λόγους συμπαράστασης.
Τα προβλήματα είναι μπροστά και μας απειλούν όλους. Στο μεσοδιάστημα μέχρι να χρειαστεί να τα αντιμετωπίσετε και εσείς άμεσα ή έμμεσα και μέχρι να αποφασίσετε να κατεβείτε από το ροζ συννεφάκι που κατοικείτε, μπορείτε να εξακολουθήσετε να ασχολείστε με τη δημοσιογραφία που σας αρμόζει. Τα ενδύματα των star ή τη σεξουαλική ζωή διαφόρων επωνύμων και μη, αφού προφανώς η δική σας δεν έχει κανένα ενδιαφέρον ακόμα και με μεθόδους υπερβολής, όπως αυτές που χρησιμοποιεί η εφημερίδα σας.
Κλείνοντας να κάνω χρήση μίας φράσης του κ. Μπλόμε από τη παραλαβή του βραβείου του παραφράζοντάς τη.
Είμαστε χαρούμενοι που υπάρχουν κάποιοι σαν εσάς, αφού διαρκώς μας υπενθυμίζουν πόσο γλοιώδης και σιχαμένες μπορούν να γίνουν κάποιες ανθρώπινες υπάρξεις, που αντί για τη πρόοδο και τη συνεργασία προωθούν το μίσος και τη διχόνοια. Ευτυχώς που είστε εκεί γιατί δε μας αφήνετε να ξεχάσουμε. Ευχαριστούμε πολύ για αυτό. Το έργο σας είναι σπουδαίο αφού η λήθη είναι πιο επικίνδυνη και από ότι πρεσβεύεται.
Ολόψυχα εύχομαι στη κωλοφυλλάδα σας για την επόμενη χρονιά ακόμα σπουδαιότερες επιτυχίες σαν αυτή που ήδη έχετε κατακτήσει και που σας κάνει τελικά τόσο περήφανο. 
Αγαπητοί φίλοι ευχαριστώ για το χρόνο και τη προσοχή σας.
Να είστε όλοι καλά!

Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2011

Ελλάδα & Ευρώπη vs Μέλλον & Προοπτική 0-1

Αγαπητοί φίλοι
Πάει καιρός από τη τελευταία μας ανάρτηση αλλά θεωρώ χρήσιμο να υπάρχει μία ψύχραιμη ματιά απέναντι στα πράγματα και προτίμησα την αναμονή από τη βιασύνη. Εξάλλου πρόθεση και στόχος του blog μας ήταν και παραμένει ο σχολιασμός της επικαιρότητας και όχι η αναπαραγωγή της.
Ξεκινώντας με τα δεδομένα από το εσωτερικό της χώρας.
Ο εντελώς αποτυχημένος, πρώην πλέον πρωθυπουργός της χώρας, έχει απομακρυνθεί διεκδικώντας ταυτόχρονα με αξιώσεις τον τίτλο του ανθρώπου με νοημοσύνη αμοιβάδας. Αυτό τουλάχιστον διαφαίνεται με τη πρώτη ματιά. Ποιος αλήθεια θα πανηγύριζε για μία ιστορική, όπως ο ίδιος έλεγε συμφωνία, αυτή της 26ης Οκτωβρίου, που θα έδινε μία μόνιμη και οριστική διέξοδο στο οικονομικό πρόβλημα της χώρας, όταν την ίδια στιγμή ο ίδιος τη θέτει εν αμφιβόλω με την δεδηλωμένη πρόθεση του για δημοψήφισμα και τις γνωστές συνέπειες? Κάποιος ανόητος ή κάποιος με πολλά πονηρά συμφέροντα. Συνειρμικά και μόνο μιλώντας, αφού δεν διαθέτω στοιχεία για να το στηρίξω και απλά ακολουθώντας αυτό που ονομάζουμε κοινό νου σημειώνω πως τα Ελληνικά spreads (μετά την ανακοίνωση δημοψηφίσματος)εκτινάχθηκαν στα ύψη κάνοντας κάποιους που δημιουργούν και επενδύουν, για λογαριασμό τους ή λογαριασμό τρίτων, σε κερδοσκοπικά προϊόντα όπως τα «γυμνά» ασφάλιστρα κινδύνου (naked CDS) να κερδίσουν πολλά, πάρα πολλά χρήματα. Ενθυμούμενος το θέμα που είχε ξεσπάσει προ λίγων μηνών με τη συμμετοχή του αδελφού, του πρώην πλέον πρωθυπουργού, σε εταιρεία   τέτοιου τύπου επενδυτικών προιόντων, ως συμβούλου σε κερδοσκοπικά μάλιστα προϊόντα, τότε ίσως να μην έχουμε να κάνουμε μόνο με ανοησία.  Ο καθένας μπορεί να προχωρήσει στα συμπεράσματα του.
Ο νέος πλέον, όχι εκλεγμένος αλλά με τσαμπουκά από την Ε.Ε. διορισμένος πρωθυπουργός, είναι ένας έμπειρος τραπεζίτης με εξαιρετικό επίπεδο σπουδών και βιογραφικό που επιπλέον διαθέτει το προσόν του άφθαρτου προσώπου. Ή μήπως όχι? Ο κύριος Παπαδήμος ήταν σύμβουλος του κ. Σημίτη  και μαζί με τη καθοδήγηση του , πρόσφερε όλα τα απαραίτητα στοιχεία που οδήγησαν την Ελλάδα στη ζώνη του Ευρώ. Πολλοί από τους Ευρωπαίους ηγέτες σήμερα, πρώτη και καλύτερη η Κα Μέρκελ ,ισχυρίζονται πως η Ελλάδα εντάχθηκε στην Ευρωζώνη με ψευδή στοιχεία. Στοιχεία που παρείχε ο κ. Παπαδήμος. Για ποιο λόγο τον επιβάλουν σήμερα στην Ελλάδα ενώ ταυτόχρονα τον θεωρούν αξιόπιστο συνομιλητή τους? Μήπως τελικά είναι ο ιδανικός άνθρωπος του υπάρχοντος συστήματος, στη καταλληλη θέση, για να κάνει τη βρώμικη δουλειά?
Μακάρι ο κ. Παπαδήμος να έφερνε κάτι καινούριο, αλλά δυστυχώς είναι μάλλον ο άνθρωπος που θα ολοκληρώσει το καταστρεπτικό έργο που συστηματικά εφαρμόζουν οι κατ’ εντολήν  ξεπουλημένες κυβερνήσεις Ελλήνων και όχι μόνο. Ο κύριος Παπαδήμος είναι ένας πολύ ικανός και επιτυχημένος τραπεζίτης,  άρα είναι μέρος του προβλήματος και όχι λύση του, αφού στο σημείο που βρισκόμαστε σήμερα έχουμε φτάσει εξαιτίας όλου αυτού του φαύλου και αποτυχημένου μοντέλου λειτουργίας. Απλούστερα διατυπωμένο,  ο νυν Έλληνας πρωθυπουργός έχει συνδιαμορφώσει αυτό που σήμερα κρίνεται από όλους ως αποτυχημένο. Γιατί στρεφόμαστε σε αυτόν για τη λύση? Πιστεύεται από κάποιους πως ο ίδιος θα ήταν πρόθυμος να εκτελέσει  το «παιδί του?» Το μόνο δεδομένο είναι πως κανένας τραπεζίτης δεν ήταν καλός πολιτικός αφού η πολιτική χρειάζεται φαντασία και διορατικότητα πράγματα που δεν ευημερούν στις τράπεζες  και επιπλέον χρειάζεται ψήφο του λαού κάτι που ο σημερινός πρωθυπουργός δεν διαθέτει.
Συνεχίζοντας τη περιηγησή μας στην Ελληνική πολιτική σκηνή συναντάμε το τελευταίο σχηματισμό που συμμετέχει στη κυβέρνηση. Ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ. διεκδηκεί με αξιώσεις το τίτλο του κωλοτούμπα και έτσι φαίνεται να είναι αφού μέχρι στιγμής οι θέσεις με τις πράξεις είναι παντελώς αντίθετες. Κατηγορεί το μνημόνιο όταν την ίδια στιγμή το ψηφίζει στη Βουλή των Ελλήνων. Από τη μία μιλάει για τη πατρίδα,  τα συμφέροντά της και την ανεξαρτησία της, όταν δηλώνει διαρκώς τη νομιμοφροσύνη του και τη συναινεσή του σε οποιαδήποτε επιταγή της Ε.Ε.,  χωρίς καν να του ζητηθεί. Οικοιοθελώς. Μιλάει διαρκώς για συνοχή και ενότητα του Έθνους όταν ορίζει ως υψιστη προταιρεότητα την αποκομμουνιστικοποίηση της Ελλάδος διαιρώντας τους Έλληνες σε δύο στρατόπεδα, δεξιούς και αριστερούς. Κύριε Καρατζαφέρη οι πολίτες σας έχουν ξεπεράσει, δεν χωρίζονται σε στρατόπεδα, τους ενδιαφέρει η χώρα και η προοδό της και όχι οι δικές σας πολιτικές σκοπιμότητες. Δικαίως έχετε τον τίτλο του κωλοτούμπα και μάλιστα με τρόπο εντυπωσιακό. Για το λόγο αυτό αδικήστε με τη συμμετοχή σας στη κυβέρνηση συνεργασίας, η πραγματική σας θέση είναι σε τσίρκο που τα εντυπωσιακά ακροβατικά έχουν λόγο ύπαρξης.
Τελιώνουμε το πολιτικό πάζλ του τόπου, με την λεγόμενη παράταξη της αριστεράς. Μιλάμε για μία κατακερματισμένη πτέρυγα του Ελληνικού πολιτικού φάσματος χωρίς πρόταση και φαντασία. Ταμπουρωμένη πίσω από τις αγγιλώσεις της και με μόνο στόχο την επιβίωση του εκάστοτε μαγαζιού – κομματικού σχηματισμού. Δείχνουν και είναι πολύ κατώτεροι των περιστάσεων αφού δεν μπορούν να συμφωνήσουν ούτε στα βασικά και σίγουρα δεν προτείνουν κάτι ριζοσπαστικό και καινοτόμο,όπως θα έπρεπε, που θα μας βγάλει από το τέλμα. Η άρνηση είναι θέση αλλά χωρίς αντίκρυσμα. Η άρνηση συνοδευόμενη από πρόταση είναι πολιτική που μπορεί να ασκηθεί και να βρει συμπαραστάτες στο δοκιμαζόμενο κόσμο, ενώ ταυτόχρονα να διαμορφώσει τις συνθήκες και τη τάση αντικατάστασης του σάπιου και παρωχημένου πολιτικού συστήματος με το οποίο είμαστε όλοι αντιμετωποι σήμερα.
Με όλα τα παρπάνω το μόνο που μπορεί να ελπίζει ο Έλληνας πολίτης είναι το απόλυτο τίποτα. Τι θα μπορούσε να πάει μπροστά με τέτοιες ηγεσίες? Με ανύπαρκτες προτάσεις? Χωρίς σχέδιο? Χωρίς φαντασία?  Η απογοήτευση είναι δεδομένη και το μόνο στο οποίο μπορούμε να ελπίζουμε είναι η ποιότητα των πολιτών, οι οποίοι όλο αυτό το διάστημα έχουν δείξει ωριμότητα και αγάπη για τον τόπο, δεν πιστεύουν στους γελοίους της πολιτικής και τους ξεπερνάνε χωρίς περιχαρακώσεις αλλά με κοινό τόπο, τη πρόοδο της χώρας.
Αφήνοντας πίσω τη εγχώρια πολιτική σκηνή και περνώντας στην Ε.Ε. , εκεί που θα έπρεπε να είναι η πηγή της πολιτικής σκέψης και η παραγωγή ιδεών, με σκοπό τη πρόοδο και την ευημερία των λαών που τη συνθέτουν και όχι μόνο. Τι συμβαίνει όμως στη πράξη?
Η ηγεσία της Ε.Ε. είναι πρακτικά και ουσιαστικά ανύπαρκτη. Σύρετε πάντα πίσω από τις εξελίξεις, ταμπουρωμένη πίσω από τα άγχη της και τα μικροπολιτικά εγχώρια συμφέροντα που εκπροσωπεί ο κάθε ένας από τους ηγέτες της, σκεπτόμενος μόνο το πολιτικό παρόν του στη χώρα που πολιτεύεται και όχι την Ευρώπη ως ολότητα.
Η Ε.Ε. μπορεί να καυχιέται για τη φτωχοποιήση των λαών 8.000.000 άστεγοι κοιμούνται στις όχθες του Σηκουάνα στη Γαλλία, 16.000.000 Γερμανών ζούν κάτω από το όριο της φτώχιας και της εξαθλίωσης (ευημερούν τα νούμερα και όχι οι άνθρωποι) και τέλος οι οικονομίες τη Ευρώπης καταρρέουν η μία πίσω από την άλλη. Ποια λύση προτείνει η υπερδύναμη Ευρώπη με το σκληρό νόμισμά? Την ακόμα μεγαλύτερη φτωχοποίηση των πολιτών, τη κατάργηση του κοινωνικού κράτους και τη συνολική υποβάθμιση του επιπεδου ζωής. Από τη στοχοποίηση της Ελλάδας  και των Ελλήνων ως μαύρα πρόβατα για τα δεινά της Ευρώπης μέχρι σήμερα έχουν περάσει δύο χρόνια. Φταίει η Ελλάδα για τη πτώση της Πορτογαλίας, της Ιρλανδίας, της Ιταλίας, του Βελγίου, της Ισπανίας και  όχι μόνο? Το γεγονός ότι η Γαλλία βρίσκεται στα όρια της και η Γερμανία δε μπόρεσε να δανειστεί από τις αγορές ευθύνεται η Ελλάδα? Η αλλαγή 6 κυβερνήσεων στην Ε.Ε. από την αρχή του έτους ως σήμερα, λόγω της σκληρής πολιτικής χωρίς αντίκρυσμα είναι θέμα Ελληνικό? Μήπως τελικά οι κακοί  Έλληνες ευθύνονται και για το λιώσιμο των πάγων στους πόλους και την αλλαγή του κλίματος στον πλανήτη?
Ας είμαστε σοβαροί. Η ανεπάρκεια της πολιτικής και η ανάθεση αυτής, σε υπαλλήλους συμφερόντων και τεχνοκράτες, έχει οδηγήσει την Ευρώπη στο σημείο μηδέν. Σε αδιέξοδο. Απέχει μόνο μια ανάσα από τη διάλυση της και αυτό όχι γιατί δεν υπήρχαν οι προυποθέσεις, αλλά δεν υπήρχαν πολιτικοί και πολιτική. Οι γελοίες δικαολογίες, δεν έχουν πλέον καμία υπόσταση και οι λαοί της Ευρώπης αρχίζουν να αντιλαμβάνονται πως η Ελλάδα και το Ελληνικό πρόβλημα είναι μία διακιολογία και όχι η ουσία του προβλήματος. Το πρόβλημα είναι λοιπόν καταρχήν πολιτικό. Ο στόχος της εξαθλίωσης είναι μάλλον για να τρομάξουν τους ανθρώπους – πολίτες της Ευρώπης και όχι μόνο. Έχοντας το πληθυσμό στα όρια της φτώχιας και τη μόνιμη απειλή της επιβίωσης τους καθιστούν δούλους και φοβικούς. Άνθρωποι που φοβούνται δεν αντιδρούν. Παρόλα αυτά έχω πει ξανά στο παρελθόν μέσω αυτού του blog, πως η Ευρώπη έχει βαρύ ιστορικό παρελθόν και στη διαδρομή αυτή υπάρχει μία Γαλλική επανάσταση και ένας διφωτισμός. Αλλά ακόμα και αυτά να μην υπήρχαν, το ένστικτο της αυτοσυντήρησης (τροφή και νερό) είναι υπέρτερο όλων και αυτό είναι που σήμερα διακυβέυεται.
Τα προβλήματα για όλους τους Ευρωπαίους είναι ίδια. Ανύπαρκτοι πολιτικοί και ανυπαρξία πολιτικής, φτώχεια και μιζέρια, κατάργηση δικαιωμάτων και καταδίκη σε εξαθλίωση για την εξυπηρέτηση συμφερόντων.
Η εργασία, η ασφάλεια, η πρόσβαση στην υγεία και τη παιδεία είναι δικαιώματα και όχι αιτούμενα και ειδικά στην Ευρώπη θα έπρεπε να θεωρούνται δεδομένα και όχι διεκδικήσεις. Είναι κρίμα και άδικο σε ένα γεωγραφικό χώρο που γεννηθηκε και ανδρώθηκε η δημοκρατία ,οι τέχνες και ο πολιτισμός να συζητάμε για το αυτονόητο.
Δυστυχώς η μάχη για το αυτονόητο είναι η δυσκολότερη, αφού πρέπι να την υπερασπίσεις απέναντι σε βλάκες και τελικά η βλακεία δείχνει να περισεύει. Ελπίζω πάντως να μην είναι και ανίκητη.
Κλείνοντας θα ήθελα να θέσω ένα τελευταίο ερώτημα προς όλους αυτούς τους άπληστους του πλανήτη που αντιμέτωπίζουν την ανθρώπινη υπόσταση με μικρότερη βαρύτητα από τα  εικονικά, πλάστα και εν ολίγοις παράνομα υπερκέρδη τους. Όλοι οι πληττόμενοι από τη βαραβαρότητα τους, είναι και εν δυνάμει αλλά και νυν αγοραστές – πελάτες  τους και χωρίς αυτούς δεν υπάρχουν, αφού δεν υπάρχει κατανάλωση. Είναι τελικά τόσο ανόητα άπληστοι ή απλά αδίστακτοι? Που θα πουλήσουν τελικά όταν οι αγοραστές εκλείψουν? Νομίζω πως τα προσεχή χρόνια θα είναι ευλογημένα αφού θα είναι χρόνια παγκόσμιων, ιστορικών και κοσμογονικών αλλαγών. Τα πάντα νομίζω πως θα τεθούν υπό αμφισβήτηση. Η ώρα δείχνει να έχει φτάσει ή έστω να πλησιάζει με πολύ γρήγορους ρυθμούς, εμείς είμαστε έτοιμοι να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων? Ο χρόνος θα δείξει αν η Ευρώπη και η Ελλάδα ανατρέψουν το εις βάρος τους σκόρ του τίτλου.
Να είστε όλοι καλά μέχρι την επόμενη φορά που θα ανανεώσουμε τις ευχές μας.

Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 2011

Η αλήθεια αλλιώς...?

Αγαπητοί αναγνώστες
Κατά το παρελθόν έχουμε αναδημοσιεύσει άρθρα άλλων, τα οποία αξιολογήθηκαν ως σημαντικά. Προκειμένου να ξεφύγουμε από το στείρο Ελληνικό αλλά και Ευρωπαϊκό πολιτικό περιβάλλον, παραθέτω ένα άρθρο του κ. Μαζάουερ  δημοσιευμένο από τους New York Times. Πρόκειται για μία ενδιαφέρουσα προσέγγιση, που συνοπτικά αλλά πολύ περιεκτικά, κάνει μία σύντομη ιστορική αναδρομή της Ελλάδας και της πρόσφατης ιστορίας της και πως μέσα από αυτή διαμορφώθηκε και εξακολουθεί να διαμορφώνεται  και η Ευρώπη. Μία πολύ ψύχραιμη και ουσιαστική ανάλυση, με σεβασμό στη σημερινή πολιτική ανεπάρκεια της Ελλάδας και την ταυτόχρονη ανυπαρξία της  καταρρέουσας Ευρωπαϊκής  Ένωσης.
Αν μπορούσα και μου επιτρέπετε να κάνω μια πρόταση υπό τη μορφή της προτροπής θα ήταν να διαδώσετε το εν λόγω άρθρο. Καλή ανάγνωση.
«Χθες, όλος ο κόσμος παρακολουθούσε την Ελλάδα καθώς το κοινοβούλιό της ψήφισε ένα διχαστικό πακέτο μέτρων λιτότητας το οποίο θα μπορούσε να έχει κρίσιμες επιπτώσεις στο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα. Ίσως προκαλεί έκπληξη που. αυτή η μικρή άκρη της χερσονήσου των Βαλκανίων συγκεντρώνει τόση προσοχή. Σκεφτόμαστε συνήθως την Ελλάδα ως την πατρίδα του Πλάτωνα και του Περικλή, με την πραγματική της σημασία να βρίσκεται βαθιά στην αρχαιότητα.
Αλλά δεν είναι η πρώτη φορά που για να κατανοήσεις το μέλλον της Ευρώπης χρειάζεται να στραφείς μακριά από τις μεγάλες δυνάμεις στο κέντρο της ηπείρου και να κοιτάξεις προσεκτικά όσα συμβαίνουν στην Αθήνα. Τα τελευταία 200 χρόνια η Ελλάδα ήταν στην πρώτη γραμμή της εξέλιξης της Ευρώπης. Στη δεκαετία του 1820, στη διάρκεια του αγώνα για την ανεξαρτησία από την οθωμανική αυτοκρατορία, η Ελλάδα έγινε ένα πρώιμο σύμβολο δραπέτευσης από.
τη φυλακή της αυτοκρατορίας.
Για τους φιλέλληνες, η παλιγγενεσία της αποτελούσε τον πιο ευγενή αγώνα. "Στο μεγάλο πρωινό του κόσμου", έγραψε ο Σέλεϊ στο ποίημα του "Ελλάς", "το μεγαλείο της Ελευθερίας τινάχθηκε και έλαμψε! "
Η νίκη θα σήμαινε τον θρίαμβο της ελευθερίας όχι μόνο επί των Τούρκων αλλά και επί όλων των δυναστών που κρατούσαν υπόδουλους τόσο πολλούς ευρωπαίους. Γερμανοί, Ιταλοί, Πολωνοί και Αμερικανοί έτρεξαν να πολεμήσουν υπό την γαλανόλευκη σημαία της Ελλάδας για χάρη της δημοκρατίας. Και μέσα σε μια δεκαετία, η χώρα κέρδισε την ελευθερία της.
Στη διάρκεια του 20ου αιώνα ο ριζοσπαστικός νέος συνδυασμός της συνταγματικής δημοκρατίας και του εθνικισμού που ενσάρκωσε η Ελλάδα εξαπλώθηκε στην ήπειρο και κορυφώθηκε στην "ειρήνη που τερμάτισε κάθε ειρήνη" στο τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, όταν τρεις αυτοκρατορίες, η οθωμανική , εκείνη των Αψβούργων και η ρωσική, κατέρρευσαν και αντικαταστάθηκαν από έθνη-κράτη. Μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, η Ελλάδα άνοιξε και πάλι τον δρόμο για το μέλλον της Ευρώπης. Μόνο που τώρα ήταν η σκοτεινή πλευρά της δημοκρατίας που βγήκε στο προσκήνιο.
Σε έναν κόσμο εθνικών κρατών, εθνοτικές μειονότητες όπως ο μουσουλμανικός πληθυσμός της Ελλάδας και οι ορθόδοξοι χριστιανοί της Μικράς Ασίας ήταν μια συνταγή για διεθνή αστάθεια. Στις αρχές της δεκαετίας του 1920, έλληνες και τούρκοι ηγέτες αποφάσισαν να ανταλλάξουν τους μειονοτικούς πληθυσμούς τους, εκτοπίζοντας περί τα δύο εκατομμύρια χριστιανούς και μουσουλμάνους προς χάριν της εθνικής ομοιογένειας.
Η ελληνο - τουρκική ανταλλαγή των πληθυσμών ήταν η μεγαλύτερη οργανωμένη μετακίνηση προσφύγων στην ιστορία μέχρι τότε και μοντέλο που οι ναζιστές και άλλοι θα το επικαλούνταν αργότερα για να εκτοπίσουν ανθρώπους στην ανατολική Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή και την Ινδία. Είναι ειρωνικό, λοιπόν, που η Ελλάδα ήταν επίσης στην πρωτοπορία της αντίστασης στους ναζιστές.. Τον χειμώνα του 1940-41, ήταν η πρώτη χώρα που αντεπιτέθηκε αποτελεσματικά κατά των δυνάμεων του Άξονα, ταπεινώνοντας τον Μουσολίνι στον ελληνο - ιταλικό πόλεμο ενώ η υπόλοιπη Ευρώπη επευφημούσε την Ελλάδα.
Και πολλοί χειροκρότησαν πάλι λίγους μήνες αργότερα όταν ένας νεαρός αριστερός αντιστασιακός ονόματι Μανώλης Γλέζος σκαρφάλωσε στην Ακρόπολη ένα βράδυ με έναν φίλο και κατέβασαν τη σημαία με την σβάστικα που οι Γερμανοί είχαν πρόσφατα υψώσει. Σχεδόν 70 χρόνια αργότερα, η ελληνική αστυνομία θα έριχνε δακρυγόνα στον κ. Γλέζο ο οποίος διαδήλωνε κατά του προγράμματος λιτότητας. Αλλά στο τέλος, η Ελλάδα υπέκυψε στη γερμανική κατοχή.
Η κυριαρχία των ναζιστών έφερε μαζί της την πολιτική κατάρρευση, την μεγάλη πείνα, και μετά την απελευθέρωση, την βύθιση της χώρας σε έναν εμφύλιο πόλεμο ανάμεσα στις κομμουνιστικές και τις αντικομουνιστικές δυνάμεις. Μόλις λίγα χρόνια μετά την ήττα του Χίτλερ, η Ελλάδα βρέθηκε ξανά στο επίκεντρο της ιστορίας, ως μέτωπο του Ψυχρού Πολέμου. Το 1947, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Χάρι Τρούμαν χρησιμοποίησε τον κλιμακούμενο εμφύλιο στην Ελλάδα για να πείσει το Κογκρέσο να στηρίξει το Δόγμα Τρούμαν και την ειρηνική δέσμευση αμερικανικών πόρων για τον αγώνα κατά του Κομμουνισμού και την ανοικοδόμηση της Ευρώπης.
Ανυψωμένη ξαφνικά σε έναν διατλαντικό αγώνα, η Ελλάδα συμβόλιζε τώρα μια πολύ διαφορετική Ευρώπη - μία Ευρώπη που είχε αυτοκαταστραφεί, και που ο μόνος δρόμος εξόδου από την ανέχεια των μέσων της δεκαετίας του 1940 ήταν ως μικρότερος εταίρος της Ουάσινγκτον. Καθώς τα δολάρια άρχισαν να ρέουν, αμερικανοί σύμβουλοι έλεγαν στους έλληνες πολιτικούς τι να κάνουν και αμερικανικές βόμβες ναπάλμ έκαιγαν τα ελληνικά βουνά καθώς οι κομμουνιστές αντάρτες τρέπονταν σε φυγή.
Η πολιτική και οικονομική ένωση της Ευρώπης υποτίθεται ότι θα έβαζε τέλος στις αδυναμίες και την εξάρτηση της διχοτομημένης ηπείρου. Και εδώ η Ελλάδα έγινε σύμβολο μιας νέας φάσης στην ευρωπαϊκή ιστορία. Η πτώση της στρατιωτικής δικτατορίας το 1974 δεν έφερε στη χώρα μόνο την πλήρη ένταξη σε αυτό που θα γινόταν η Ευρωπαϊκή Ενωση. Προανήγγηλε επίσης (μαζί με τη μετάβαση της Ισπανίας και της Πορτογαλίας στη δημοκρατία την ίδια εποχή) το παγκόσμιο κύμα εκδημοκρατισμού της δεκαετίας του 1980 και του '90, πρώτα στη Νότια Αμερική και τη Νοτιοανατολική Ασία και μετά στην Ανατολική Ευρώπη.
Και έδωσε στην Ευρωπαϊκή Ένωση την όρεξη για διεύρυνση και τη φιλοδοξία να εξελιχθεί από ένα μικρό κλαμπ πλούσιων δυτικοευρωπαϊκών κρατών σε φωνή για ολόκληρη την προσφάτως εκδημοκρατισμένη ήπειρο, η οποία εξαπλώθηκε κατά πολύ στο νότο και την ανατολή. Και τώρα, σήμερα, αφότου έσβησε η ευφορία της δεκαετίας του '90 και μια νέα ταπεινοφροσύνη χαρακτηρίζει τους Ευρωπαίους, ο κλήρος πέφτει και πάλι στην Ελλάδα ως χώρας η οποία θα προκαλέσει τους μανδαρίνους της Ευρωπαϊκής Ενωσης και θα θέσει το ερώτημα: "ποιό θα είναι το μέλλον της ηπείρου;".
Η Ευρωπαϊκή Ενωση υποτίθεται ότι θα ένωνε μια κατακερματισμένη Ευρώπη, ότι θα ενίσχυε τις δημοκρατικές της δυνατότητες και ότι θα μεταμόρφωνε την ήπειρο σε μια ανταγωνιστική δύναμη στην παγκόσμια σκηνή. Είναι ίσως ταιριαστό που ένα από τα αρχαιότερα και πιο δημοκρατικά έθνη - κράτη της Ευρώπης βρίσκεται στην καινούργια εμπροσθοφυλακή, όσων θέτουν εν αμφιβόλω όλα αυτά τα επιτεύγματα.
Γιατί είμαστε όλοι μικρές δυνάμεις τώρα, και για άλλη μια φορά η Ελλάδα πολεμάει στην πρώτη γραμμή του αγώνα για το μέλλον.»
*Μαρκ Μαζάουερ,
Βρετανός ιστορικός και συγγραφέας,
καθηγητής Ιστορίας στο πανεπιστήμιο Κολούμπια των ΗΠΑ.
Ευχαριστώ πολύ για το χρόνο και τη προσοχή σας. Μέχρι την επόμενη φορά να είστε όλοι καλά.

Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2011

Ημεγαλύτερη φάρσα στη παγκόσμια ιστορία...Ευρωπαική Ένωση

Αγαπητοί αναγνώστες
Η Κυριακή παγκοσμίως είναι μία ημέρα πολύ ποιοτική. Είναι πολλοί αυτοί που δίνουν στην έννοια της ποιότητα ζωής πολλές διαφορετικές ερμηνείες, αλλά κατά τη προσωπική μου εκτίμηση η ποιότητα ζωής είναι στενά συνυφασμένη με την έννοια του ελεύθερου χρόνου. Ακριβώς στο σημείο αυτό εδράζω τη πρώτη φράση του εν λόγω άρθρου.
Κάθε Κυριακή λοιπόν ηρεμώ, βάζω το μυαλό μου σε τάξη, περνάω χρόνο με αγαπημένα πρόσωπα, μελετάω κλπ. Φαντάζομαι πως όχι μόνο εγώ, αλλά το σύνολο των ανθρώπων πλην κάποιων εξαιρέσεων, έχουν  ταυτίσει τη Κυριακή με όλα τα παραπάνω.
Σήμερα λοιπόν αισθάνομαι τρομερά εκνευρισμένος και ταυτόχρονα αηδιασμένος γιατί ακριβώς μου ισοπεδώθηκε όλη η καλή διάθεση, καθώς και οι ελάχιστες στιγμές ηρεμίας που μπορώ να διαθέσω στον εαυτό μου. Τα τηλεοπτικά δίκτυα βοούν και μαζί τους όλοι οι ανεύθυνοι γελοίοι των Αθηνών και όχι μόνο, ότι ζούμε κρίσιμες στιγμές και ότι έχουμε λάβει τελεσίγραφα από την Ε.Ε. και κάτι τέτοιες χαζομάρες.
Θεωρώ πως ο χειρότερος σύμμαχος των ανθρώπων, της σκέψης και της προόδου είναι ο φόβος, ενώ ταυτόχρονα είναι το αποτελεσματικότερο όπλο των ηγεσιών για τον έλεγχο των μαζών. Με λίγα λόγια φοβισμένοι λαοί είναι οπισθοδρόμηση ενώ ελεύθεροι άνθρωποι είναι πρόοδος και εξέλιξη.
Ας προχωρήσω όμως από τα γενικά στα ειδικά.
Εν ολίγοις σήμερα η επικαιρότητα στην Ελλάδα είναι ότι θα πρέπει άμεσα να προχωρήσει η χώρα μας σε μία κυβέρνηση συνεργασίας ή αν δεν το κάνει δε θα λάβει βοήθεια και θα τεθεί εκτός Ε.Ε. Πάνω σε αυτή την απειλή λοιπόν τρέχουν όλοι αυτοί οι εντός και εκτός συνόρων της χώρας, που δημιούργησαν τη κατάσταση να φοβίσουν τους Έλληνες, προκειμένου να το βουλώσουν και να δεχτούν χωρίς δεύτερη κουβέντα αλλά και ψύχραιμη σκέψη αυτά που έπονται. Και ας μη ξεχνάμε πως αυτά που έπονται δοκιμάζονται για πρώτη φορά εδώ, αλλά αφορούν τους πάντες. Θα πρέπει όλοι αυτοί (το τσίρκο της Ελληνικής και Ευρωπαϊκής ηγεσίας) να θυμούνται πάντως πως η Ελλάδα αν και μικρή σε έκταση και πληθυσμό προϋπήρχε των χωρών που σήμερα την απειλούν και φυσικά σε μία ιστορία 3.000 ετών τέτοιες απειλές ακούγονται τουλάχιστον ως αποτυχημένο ανέκδοτο.
Πως διαμορφώνεται η παγκόσμια αγορά σήμερα? Υπάρχουν το πολύ 10 μεγάλοι παγκόσμιοι οικονομικοί κολοσσοί που διαχειρίζονται οικονομικά τον πλανήτη ενώ ταυτόχρονα έχουν λάβει και όλα τα απαραίτητα μέτρα αυτοπροστασίας, προκειμένου να διασφαλίσουν τη μακροβιότητα τους. Δηλαδή ελέγχουν κυβερνήσεις, τράπεζες, οίκους αξιολόγησης κλπ. Κατά βάση έχουν έδρα τις Η.Π.Α. αφού η Ε.Ε. είναι ισχυρή μόνο στα χαρτιά και όχι στη πράξη.  Μία απτή απόδειξη αυτού που λέω είναι η νομισματική πλευρά. Αν αύριο το πρωί όλοι οι οίκοι αξιολόγησης υποβαθμίσουν τη πιστοληπτική ικανότητα της Γερμανίας, η Γερμανία ως χώρα, η Ε.Ε. αλλά και το ευρώ ως νόμισμα που θα βρεθεί? Οι οίκοι αξιολόγησης που κατοικοεδρεύουν? Ας διαλύσουμε λοιπόν το μύθο της ισχυρής Ευρώπης και της ισχυρής Γερμανίας γιατί όλα αυτά είναι της πλάκας. Απλά τα συμφέροντα των ολίγων κατά καιρούς διευκολύνονται από συγκεκριμένους και για το λόγο αυτό εξυπηρετούνται και οι δύο πλευρές. Η μία στο διηνεκές και η άλλη προσωρινά. Σήμερα λοιπόν περιμένουμε εμείς ως άνθρωποι και ως λαός να μας απειλούν χαμηλόβαθμοι υπάλληλοι των αγορών ή για να το πω πιο χοντρά το τσιράκια τους?
Η Ε.Ε. είναι ανίσχυρη να διαχειριστεί το χρέος μίας χώρας που αντιστοιχεί στο 2.6% του Α.Ε.Π. της. Αντιλαμβάνεστε ότι δε πρόκειται για οικονομική υπερδύναμη αλλά για οικονομική απάτη.
Η Ε.Ε. θα μπορούσε να κάνει τη διάφορά μόνο αν ήταν μία δημοκρατική ομοσπονδία που θα έδινε πραγματικές λύσεις  και με σχεδιασμό θα άνοιγε νέους δρόμους που θα της επέτρεπαν όχι μόνο την ανάπτυξη, την ευημερία αλλά και το χάραγμα νέων τακτικών. Τώρα απλά δεν έρχεται ούτε καν δεύτερη. Απλά σύρεται από τις εξελίξεις και μάλιστα τελευταία, χωρίς σχέδιο, δυνατότητες και φαντασία.  
Ας σταθώ στο πρώτο κομμάτι. Ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας είναι ένας παντελώς ανίκανος, περιορισμένης νοημοσύνης ανθρωπάκος. Η θέση μου είναι ξεκάθαρη εδώ και καιρό. Παρόλα αυτά ο λαός που ζει στην Ελλάδα δεν αισθάνεται εδώ και καιρό ότι τον αντιπροσωπεύει και επειδή δημιουργήσαμε τη Δημοκρατία ,έχουμε μάθει να τα λέμε ανοιχτά. Δεν προσβάλουμε το θεσμό, το πρόσωπο δε μας κάνει. Αυτό δείχνει λαό έξυπνο και με δυναμική διάθεση που αλλάζει τα δεδομένα. Σκέφτεστε ποτέ να κάνανε μία τέτοια κουβέντα στην Αγγλία για τη Βασίλισσα ή στις Η.Π.Α. για την εξυπνάδα του πρώην προέδρου τους?
Σήμερα η Ε.Ε. θέλει να επιβάλλει του όρους της στην Ελλάδα για τη νέα δανειακή σύμβαση και θέλει να βάλει χέρι στο πλούτο της χώρας εξαθλιώνοντας τους πολίτες της. Θέλει μία προσωρινή κυβέρνηση που θα ψηφίσει τα πάντα χωρίς το κίνδυνο του πολιτικού και όχι μόνο κόστους και να συνεχίσουμε σε εκλογές αφού ο στόχος τους θα έχει επιτευχθεί. Μάλιστα φοβούνται τόσο πολύ που λένε ότι θα πρέπει να γίνει σήμερα το βράδυ για να προλάβουμε τις αγορές.
Θα ξεκινήσω από την Ελλάδα και το πολιτικό της σύστημα. Αν η Ελλάδα είχε Έλληνες πολιτικούς και όχι πουλητάρια σήμερα το βράδυ θα έγραφε ένα ένα τα ονόματα αυτών που μας απειλούν στους όρχεις τους και θα έστρεφαν τη προσοχή τους στο λαό. Δε θέλουμε συμμετοχή σε ένα αποτυχημένο πείραμα σαν αυτό της Ε.Ε. Ας μας πετάξουν απέξω. Γιατί δε το κάνουν? Μέχρι σήμερα δεν κατέβαλλαν τη λεγόμενη 6η δόση γιατί δεν έληγαν ομόλογα με τα οποία είναι φορτωμένες οι τράπεζες τους .Από Δεκέμβρη και μετά που αρχίζουν οι λήξεις, θα δείτε πως θα δοθούν όλα εν μία νυκτί για να μη βαρέσουν άπαντες κανόνι. Ως σήμερα οι μόνες υποχρεώσεις που είχε η Ελλάδα ήταν σε μισθούς και συντάξεις και φυσικά μας άφησαν μόνους μας. Που πήγε λοιπόν η αλληλεγγύη της Ε.Ε. Αν η Washington αντιμετώπιζε πρόβλημα δε θα έβαζε πλάτη η Νέα Υόρκη? Άρα δε μιλάμε για Ε.Ε. αλλά για φάρσα.
Γιατί η Ε.Ε. δε φτιάχνει μηχανισμούς εξίσου ισχυρούς όσο και οι λεγόμενες αγορές? Ο πουλημένος Πρωθυπουργός της Ελλάδας από αφέλεια η σκοπιμότητα  μέσω των δηλώσεων του πλούτισε πολλούς που είχαν ποντάρει στα ασφάλιστρα κινδύνου τα λεγόμενα C.D.S.  Τι είναι  αυτά? Είναι τίτλοι που ασφαλίζουν τον ενδεχόμενο κίνδυνο μη αποπληρωμής ομολόγων προς τους επενδυτές. Ως εδώ καλά. Υπάρχουν όμως και τα λεγόμενα naked  C.D.S. που δεν έχουν να κάνουν με την αγορά ομολόγων και των αντίστοιχων ασφαλειών τους αλλά μόνο με τον ενδεχόμενο κίνδυνο πτώχευσης μίας χώρας ή οργανισμού. Αντιλαμβάνεστε όλοι πως αυτό πέρα από ανήθικο είναι και καθαρά κερδοσκοπικό προϊόν ενώ ταυτόχρονα θα πρέπει να υπολογίζουμε πως δεν είναι το μόνο, αφού αντικείμενο κερδοσκοπίας αποτελεί και το φαγητό με τεχνητές αυξήσεις στις τιμές του ρυζιού, των δημητριακών κλπ.
Αν υπήρχε μία σοβαρή Ε.Ε. τέτοιο παιχνίδι δε θα το επέτρεπε, αφού ο άνθρωπος  ως έννοια προηγείται των ολίγων και των συμφερόντων τους. Μία καλή απάντηση θα ήταν η διαμόρφωση εταιρειών από την πλευρά της Ε.Ε. που θα ποντάρουν και θα παίζουν κερδοσκοπικά παιχνίδια απέναντι στις αγορές και τους κερδοσκόπους και μάλιστα αφού καθορίζουν τις εξελίξεις θα κερδίζουν πάντα. Και μη τολμήσει κανείς να πει ότι δεν είναι έντιμο γιατί θα είναι ηλίθιος. Είναι δηλαδή πιο έντιμο να πτωχεύουν εκατομμύρια ανθρώπων και να πεθαίνουν από τη πείνα μικρά παιδιά για να κερδίσει το ένα λαμόγιο  και οι τελευταίες πόρνες κυβερνήσεις που λαμβάνουν τα ψιλά για τις υπηρεσίες τους?
Αγαπητοί αναγνώστες και φίλοι λυπάμαι πραγματικά που ανήκω σε αυτή την «οικογένεια» που λέγεται Ευρώπη και τρώει καθημερινά τις σάρκες της. Προσωπικά αισθάνομαι Έλλην πολίτης και καθόλου Ευρωπαίος και αδιαφορώ εντελώς για το παρόν και το μέλλον αυτού του μορφώματος που παίζει στα ζάρια τις ζωές των πολιτών της.
Μακάρι σήμερα να μη προκύψει συγκυβέρνηση και να οδηγηθούμε στην έξοδο από την Ευρώπη ίσως να είναι η ευκαιρία στην αναζήτηση της χαμένης αξιοπρέπειας.
Σας παραθέτω κάτι που έλαβα μέσω ηλεκτρονικής αλληλογραφίας από την αγαπημένη μου  Βάσω Γ.
«Πατριωτισμός για το λαό, σημαίνει μια γη που καλλιεργεί και τρέφεται, μια θάλασσα που ψαρεύει και κάνει τα μπάνια του, ένα δάσος που του δίνει καθαρό αέρα, την βοσκή για τα ζωντανά του, τα ξύλα για το τζάκι, ένα βουνό που από τα σωθικά του χτίζει το σπίτι του, ένα ήλιο που μας ζεσταίνει, πους μας δίνει δωρεάν ενέργεια που μας κρατά αισιόδοξους και ευδιάθετους.
Πατριωτισμός για το λαό σημαίνει ένα σχολείο, μια αξιοπρεπή δουλειά, ένα κεραμίδι στο κεφάλι μας, ένα νοσοκομείο για την υγειά μας.
Πατριωτισμός για το λαό σημαίνει η σημαία μας, το νόμισμά μας, η ελευθερία μας, η αξιοπρέπεια μας και ένα Πολίτευμα δικαιοσύνης ισότητας ελευθερίας και εθνική ανεξαρτησία.»
Κλείνοντας να σας δώσω ένα επιπλέον στοιχείο. Οι παγκόσμιες κινήσεις που γίνονται σε ετήσια βάση στον πλανήτη Γη με πραγματικό χρήμα αντιστοιχεί μόνο στο 3% το υπόλοιπο είναι άυλο ( κέρδη από τόκους, επενδυτικά προϊόντα κλπ). Εγώ θα έλεγα ότι το 97% των υπόλοιπων κινήσεων είναι το έλλειμμα ανθρωπιάς που μας χαρακτηρίζει ως πληθυσμό του πλανήτη.
Ευχαριστώ πολύ για το χρόνο και τη προσοχή σας

Πέμπτη 3 Νοεμβρίου 2011

Το χρονικό....

Αγαπητοί αναγνώστες
Από τη τελευταία ανάρτηση εως σήμερα έκανα πολλές προσπάθειες να συντάξω ένα άρθρο σχολιάζοντας την επικαιρότητα. Δυστυχώς αυτό ήταν αδύνατο. Η ταχύτητα των γεγονότων είναι τέτοια που δε μου επιτρέπει ούτε καν να ξεκινήσω την αρθρογραφία. Αυτό που σήμερα δείχνει μεγάλο και ουσιώδες την επόμενη μέρα δείχνει μηδαμινό και ανύπαρκτο, αφού έχει επισκιαστεί από κάτι επόμενο που δείχνει εκ νέου μεγαλειώδες. Ποιος θυμάται πως μόλις πριν από δύο εβδομάδες όλοι συζητάγαμε για το πόσο κομβικής σημασίας ήταν η διάσκεψη των αρχηγών της Ευρωπαικής Ένωσης?
Θα προσπαθήσω να δώσω συνολικά τη θέση μου προσπαθόντας να ενώσω όλα τα κομμάτια του πάζλ αφού πλέον έχουμε πιο πολλά δεδομένα στα χέρια μας για να υπάρχει πιο σφαιρική προσέγγιση στα γεγονότα.
Στις 26/10 συγκλίθηκε διάσκεψη των αρχηγών κρατών της Ε.Ε. Βασικό θέμα ήταν η διαμόρφωση ενός πλαισίου που θα εγγυάται τη βόηθεια των δημοσιονομικά απείθαρχων χωρών όπως η Ελλάδα. Η διάσκεψη έγινε, το πλαίσιο διαμορφώθηκε και οι αρχηγοί κρατών εμφανίζονταν ιδιαίτερα ικανοποιημένοι θεωρόντας πως έχουν δώσει λύση στα προβλήματα και αποστομωτική απάντηση στις αγορές.
Στο ίδιο μύκος κύματος επιστρέφοντας στην Ελλάδα ο πρώην (πολύ σύντομα)  Πρωθυπουργός και η παρέα του ευθυγραμμίστικαν πανηγυρίζοντας και σκορπόντας χαμόγελα για την οριστική και ιδεατή λύση που είχε επιτευχθεί. Μάλιστα οι γραφικοί αυτοί τύποι είπαν πως διαπραγματευτηκαν κιόλας.  Επίσης εντυπωσιακό είναι πως με ιδιαίτερη περηφάνεια δηλώσανε πως σε είκοσι χρόνια από σήμερα θα είμαστε στο σημείο που είμασταν πριν δύο χρόνια (όταν μπήκαμε στο ΔΝΤ δηλαδή) έχοντας μάλιστα εκχωρήσει την εθνική κυριαρχία μας.
Η τελαυταία φράση αλλά και η αλλαζονεία των εντός αλλά και εκτός συνόρων πολιτικών ήταν η σταγόνα που ξεχείλησε το ποτήρι. Δύο μέρες μετά και στην Εθνική μας επέτειο, ο κόσμος ξεχύθηκε στους δρόμους αφενός μεν για τον εορτασμό της ημέρας αλλά και για κυνήγι. Απομάκρυναν με βίαιο τρόπο όλους αυτούς τους δωσίλογους πουλημένους που είχαν το θράσος να εμφανιστούν σε Εθνική επέτειο έχοντας προηγουμένως φροντίσει να υπογράψουν εκχώρηση της κυριαρχίας της  χώρα μας.
Εχώ διατυπώσει και παλαιότερα πως θεωρώ ότι στην Ελλάδα συντελείται ένα παγκόσμιο πείραμα για να μετατρέψουν την Ευρώπη και όχι μόνο σε Ασία σε επίπεδο μισθολογικό, εργασιακών σχέσεων και δικαιωμάτων καθιστώντας ανταγωνιστικά τα προιόντα τους. Με λίγα λόγια αντί να περιορίσουμε την απληστία περιορίζουμε το δικαίωμα στη ζωή και την αξιοπρέπεια των πολιτών. ¨ολα αυτά λειτούργησαν σε επίπεδο συνείδησης πολλαπλασιαστικά και ανάγκασαν τους Έλληνες πολίτες σύσσωμοι να στραφούν κατά των λίγων φασιστών που εβρίσκονται σε  εντεταλμένη αποστολή. Υπήρχαν όμως ποιοτικές  διαφορές στον πληθυσμό που δεν υπολογίστικαν κάν. Ο κόσμος δεν μπαίνει πλέον κάτω από κομματικές σημαίες, δεν φοβάται και κατεβαίνει σε διαδηλώσεις γνωρίζοντας εξ’αρχής πως οι δυνάμεις καταστολής θα είναι εκεί μαζί με τους παρακρατικούς προβοκάτορες για να ανοίξουν κεφάλια. Κανένας όμως δε μασάει πλέον. Όλοι ηταν και είναι παρόντες. Εξάλλου όποιος δεν έχει τίποτα (τα πήραν με βίαιο τρόπο) δεν έχει και τίποτα να χάσει. Νομίζω πως τελικά αυτός είναι και ο παράγοντας καταύτης που οδήγησε τον φασίστα (αφού πλέον δεν απολαμβάνει της εμπιστοσύνης του λαού) πρωθυπουργό στο δήθεν δημοψήφισμα. Αλλά ας γίνω σαφέστερος. Γιατί το αναφέρω ως δήθεν δημοψήφισμα?
Θεωρώ πως η μία και μόνη αλήθεια που ειπώθηκε τα δύο τελευταία χρόνια από τα χείλη του δωσίλογου Πρωθυπουργού και της παρέας αλητών φίλων του που το παίζουν κυβέρνηση είναι πως στην Ευρώπη ήξεραν τα περί δημοψηφίσματος παρόλο που το έπαιξαν Οσίες Παρθένες. Πιο συγκεκριμένα.
Μετα τη σύνοδο κορυφής στην Ε.Ε. και μετά την ανακοίνωση των μέτρων και των αποφάσεων με έντονα αλλαζονικό υφος θεώρησαν δεδομένο πως θα γύριζε ο προδότης στη χώρα και θα ανακοίνωνε τα μέτρα ως συνήθως. Δύο μέρες μετά όλοι αντιλαμβάνονται πως δεν υπάρχει καμία πιθανότητα εφαρμογής αφού το σύνολο του πληθυσμου έψαχνε στους δρόμους τους προδότες για να τους λυντζάρει. Η πιο καλή και δοκιμασμένη μέθοδος σε αυτές τις περιπτώσεις είναι ο αποπροσανατολισμός. Έτσι τραβάμε τη προσοχή από τη νέα σύμβαση και στρέφουμε τη προσοχή μας αλλού στη παραμονή της Ελλάδας στην Ε.Ε. ή όχι (δημοψήφισμα). Ποιος μιλάει σήμερα για την εκχώρηση της Εθνικής μας κυριαρχίας? Κανείς. Άρα ο στόχος έχει επιτευχθεί και μάλιστα χωρίς απώλειες. Ο κ. Παπανδρέου ήταν ήδη πολιτικά καμένος και μάλιστα χωρίς καμία πιθανότητα επανόδου.
Η Ε.Ε. δεν θέλει να πάμε σε δημοψήφισμα αυτό είναι σαφές και για το λόγο αυτό δε θέλει να πάμε και σε εκλογές αφού δεν ξέρουν τα αποτελέσματα της κάλπης. Φοβούνται!  Όλοι οι άνθρωποι του σάπιου συστήματος θέλουν να πάμε σε μία ενδιάμεση κυβέρνηση που θα υπογράψει για λογαριασμό όλων μας τη σύμβαση που θα εξασφαλίζει πρόσβαση και ιδιωτικοποίηση του πλούτου της χώρας σε πιστωτές μας, με παραλλή λη σκληρή εποπετεία όλων μας (κατοχική κυβέρνηση τύπου Ραιχενμπαχ).
Η μόνη λύση είναι οι κάλπες. Δεν αναρρωτιέσται γιατί τόσο άγχος? Πίσω από την Ελλάδα φοβούνται την πτώση της Ιταλίας (spreads 6,4  όταν η Ελλάδα οδηγήθηκε στο ΔΝΤ όταν αυτά ήταν στο 6.2) πιο πιο πίσω βλέπουν το Βέλγιο να καταρέει και τέλος τη Γαλλία. Ισπανία, Πορτογαλία, Ιρλανδία είναι στην ίδια μοίρα με εμάς τους Έλληνες. Γιατί δε μας πετάνε έξω από την Ευρώπη να τελιώνουμε, όπως λένε και οι ηλίθιοι της BILD. Μακάρι να το κάνουν. Δεν έχουν καταλάβει ότι δεν είναι παντοδύναμοι και ότι έχουν ανάγκη όλες τις αγορές για να υπάρξουν και πως λόγω παγκοσμιοποιημένης οικονομίας είναι εκταθειμένοι σε κινδύνους. Όταν σκάει η μια χώρα πίσω από τη άλλη θα σκάσουν και αυτοί. Εφημερίδες όπως η BILD, το Γερμανικό FOCUS κλπ παίζουν το ρόλο τους αλλά μη θεωρούν το πληθυσμό των Γερμανών ως ηλιθίους γιατί απλά δεν είναι και μη θεωρούν πως θα καταλήξουν οι λαοί με τα ίδια προβλήματα να τρώγονται μεταξύ τους εξυπηρετόντας τα συμφέροντα των ανοήτων. Όλοι αυτοί έχουν μέγεθος ελέφαντα και μυαλό γαλοπούλας.
Λογικά από σήμερα το βράδυ περνάμε σε μια νέα φάση που δεν αφορά μόνο την Ελλάδα. Ελπίζω να οδηγηθούμε σε κάποιου τύπου κάλπες αφού εκτός από δημοκρατική διαδικασία δρομολογεί και ουσιαστικές εξελίξεις. Εμείς δε χάνουμε τίποτα. Αφού δεν έχει υπογραφεί ακόμα η σύμβαση ξεπουλήματος. Άρα είμαστε καλυμένοι. Ευχομαι και ελπίζω κάλπες. Ας γίνουμε ο λόγος μία παγκόσμιας αλλάγής και ας χαλάσουμε το πείραμα. Έτσι κόβεται και η απληστία και η αλλαζονεία.
Πρέπει να δείξουμε ψυχραιμία και νηφαλιότητα τις επόμενες μέρες. Θα ακούσουμε πολλά και θα κοιτάξουν να μας φιβίσουν ακόμα πιο πολύ.
Δε μασάμε. Φοβούνται πιο πολύ από εμάς γιατί απλά δεν έχουμε να χασουμε τίποτα. Αυτοί όμως?
Να είστε όλοι καλά.
Ευχαριστώ για το χρόνο και τη προσοχή.

Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2011

Η Δημοκρατία δε ζει πια εδώ. Άλλαξε ήπειρο. Τι κρίμα...!


Αγαπητοί αναγνώστες

Το τελευταίο διάστημα αισθάνομαι λίγο αμήχανα αφού ο καταιγισμός των εξελίξεων είναι τέτοιος που λειτουργεί σχεδόν απαγορευτικά  στο να μελετήσεις, να κατανοήσεις και να διατυπώσεις την άποψη σου για τα τεκταινόμενα. Επίσης πέρα από το καθαρά πληροφοριακό μέρος μίας είδησης  λαμβάνουμε ένα πλήθος τεχνικών αναλύσεων, συνήθως από μέτρια καταρτισμένους «τεχνοκράτες», οι οποίες θάβουν το γεγονός που είναι και η ουσία, αφού αφορά τον καταποντισμό της ζωής μας, με απόψεις που τελικά δεν αφορούν κανένα.  Για το λόγο αυτό υπήρξε αυτό το κενό διάστημα ανάμεσα στη τελευταία και σημερινή δημοσίευση. Είναι επιθυμία μου και μέρος του χαρακτήρα μου, να μην εμπλέκομαι άμεσα με καταστάσεις που αγγίζουν τα όρια της οχλαγωγίας. Κλείνοντας την εισαγωγική παράγραφο του άρθρου κατά τη προσφιλή μου τακτική να θέσω ένα ερώτημα.

Είναι τυχαίο ότι παρέχεται ένας ωκεανός περιττών πληροφοριών και σχολίων? Προσωπικά έχω πιάσει τον εαυτό μου πολλές φορές να αηδιάζει με όλα αυτά που ακούει και να λέω στον εαυτό μου, δεν ασχολούμαι ξανά, βαρέθηκα.  Η εκάστοτε ηγεσία έχει και τον τρόπο να πετύχει το σκοπό της αλλά προπάντων τα μέσα. Για σκεφτείτε το λίγο.

Είναι γνωστό πως το πρόβλημα που συζητείτε σήμερα δεν είναι Ελληνικό. Για τους κακοπροαίρετους που θα πουν ότι τα λέω αυτά λόγω ιθαγένειας θα απαντήσω απλά. Πως είναι δυνατόν να μιλάμε για την Ευρώπη της ανάπτυξης του πολιτισμού και του οικονομικού αντίβαρου σε απόλυτα μεγέθη, αλλά και νομισματικά έναντι του δολαρίου όταν ένα ιδρυτικό της μέλος έχει άνοιγμα όσο μία Γερμανική Τράπεζα (200 δις δόθηκαν από τη Γερμανία στην HYPO) δε μπορεί να καλυφθεί? Τότε δε μιλάμε για οικονομικό κολοσσό αλλά για μικρό κατάστημα ψιλικών. Τα πράγματα είναι πιο απλά. Πιο κοντά στην αλήθεια είναι ο κ. Cameron πρωθυπουργός της Βρετανίας ο οποίος στο κοινοβούλιο τους δήλωσε ότι, η Ελλάδα είναι το πιο φανταχτερό πρόβλημα που μπαίνει μπροστά για να επισκιάσει πιο ουσιώδη που υπάρχουν. Και για να το θέσω όπως το αντιλαμβάνομαι εγώ. Η Ελλάδα είναι το χαλάκι και κάτω από αυτό η Ε.Ε. κρύβει τα προβλήματα. Κανένα σπίτι πάντως δεν καθάρισε κρύβοντας τα σκουπίδια κάτω από το χαλί. Προφανώς για όλα αυτά υπάρχει και ο κατάλληλος μηχανισμός (και τρόπος και μέσα είπαμε) για να τα υποστηρίξει.

Πολλές φορές αναρωτιέμαι πόσο ανίκανοι και ως υπάλληλοι είναι όλοι αυτοί οι γραφικοί που συγκεντρώνονται στις Βρυξέλλες και το παίζουν ηγέτες χωρών. Δεν έχουν αντιληφθεί ότι η Ευρώπη είχε μία μοναδική ιστορική ευκαιρία να γίνει ομοσπονδία κρατών με απεριόριστες δυνατότητες και προοπτικές και την καταδικάζουν, προκειμένου να παίξουν μικροπολιτικά παιχνίδια στη χώρα τους. Τελικά καμία Ευρώπη δεν υπήρξε ποτέ. Σχηματίστηκε ένα μόρφωμα για να εξυπηρετηθούν οι βιομηχανίες των βόρειων χωρών προκειμένου να κάνουν ανταγωνιστικά τα προϊόντα τους έναντι των Ασιατικών κυρίως προϊόντων. Δεν καλλιεργήθηκε ποτέ η κοινή συνείδηση ενός ενιαίου έθνους αυτού  της Ευρώπης με επαρχίες όπως η Ελλάδα, Ιταλία, Γερμανία κλπ. Σε αυτή τη περίπτωση η χρηματοδότηση του ενός δε θα ενοχλούσε τον άλλο αφού αυτό θα γινότανε για τη χώρα του. Σκεφτείτε λίγο τι παραγωγική δυνατότητα και τι αξιοζήλευτο επίπεδο ζωής θα μπορούσαμε να πετύχουμε? Αντ’ αυτού ζούμε την Ευρώπη της πλάκας, του χλευασμού, της μιζέριας, του αλληλοσπαραγμού και φυσικά της ανεπάρκειας των γελοίων.  

Το ερώτημα όμως παραμένει για ποιο λόγο όλη αυτή η πίεση προς την Ελλάδα? Γιατί ζητάνε παραπάνω αίμα από αυτό που ήδη έχει προσφερθεί από τους φιλότιμους Έλληνες για να μη διασύρεται το όνομα της χώρας τους? Θεωρώ πως ο στόχος είναι ο παραδειγματισμός. Η δημιουργία ενός πολύ κακού παιδιού, με πολύ σκληρή τιμωρία, που τελικά δεν έβαλε μυαλό και  κατέληξε μόνο με αρνητικές συνέπειες. Στόχος είναι ο εκφοβισμός. Με βάση το φόβο δε προχώρησε τίποτα και ποτέ ιστορικά. Φόβος σημαίνει δουλεία και υποταγή. Δε νομίζω πως κανένας λαός θα  επιθυμούσε κάτι τέτοιο για τη χώρα του, σίγουρα πάντως όχι οι Έλληνες αφού προτιμάμε να κάψουμε μόνοι μας το τόπο μας από άκρο εις άκρο, παρά να τον παραδώσουμε. Αν πάλι αυτό φαίνεται σε κάποιους υπερβολικό, διαβάστε ιστορία. Δωσίλογοι που υπέγραφαν κατά καιρούς ενάντια της χώρας και των συμφερόντων της βρέθηκαν σε ιστορικές καμπές, αλλά τους κατήργησε μαζί με τις υπογραφές τους ο κόσμος στη πράξη. Όσο για εκείνους… αν είμαι σωστά ιστορικά ενημερωμένος γίνανε λίπασμα για τους κήπους των συνεργατών τους.

Έστω και οριακά διατυπωμένο οφείλω να αναγνωρίσω τη φράση που ψέλλισε ο κ. Σαρκοζί «…δε ξέρω πόσο δημοκρατικό είναι να παίρνω αποφάσεις για χώρες όπως η Ελλάδα όταν έχω νόμιμα εκλεγεί για να κυβερνώ τη Γαλλία…». Είναι οδυνηρό να αποδίδω τα εύσημα σε ένα πολιτικό που κάθετα και συνολικά διαφωνώ μαζί του, απλά και μόνο επειδή είπε το αυτονόητο δείχνοντας στοιχειώδη δημοκρατικά αντανακλαστικά. Δυστυχώς τα ίδια αντανακλαστικά δεν διαθέτει η κα Μέρκελ η οποία θα έπρεπε να μελετήσει την ιστορία της χώρας της τη περίοδο του 1953 (δεσμεύομαι να επανέλθω σε αυτό) πριν αποφασίσει με τρόπο ελεγχόμενο για τη δημοκρατικότητα του για λογαριασμό της Ευρώπης, να τη μετατρέψει σε σύγχρονο οικονομικό κρεματόριο (Νταχάου, Άουσβιτς σε περίπτωση που δεν έχει προλάβει να μελετήσει και αυτή τη φάση της ιστορίας της χώρας της). Και το θέτω ξανά με έμφαση πως το πρόβλημα δεν είναι ο Γερμανικός λαός (οι Βερολινέζοι στους δρόμους ήταν μαζί με όλους τους Ευρωπαίους) αλλά στους ανεγκέφαλους που μελετάνε τη Bild και εκλέγουν τη Μέρκελ που έμαθε τι σημαίνει δανεισμός με τη πτώση του τοίχους, γιατί μέχρι τότε ήταν από την άλλη πλευρά. Δε θα συνεχίσω για την Ευρώπη, αφού τι εστί Ε.Ε. θα το μάθουμε αύριο καθώς και τις προοπτικές τις.

Ας περάσουμε στα δικά μας, τα οποία είναι πιο θλιβερά και από το χαμόγελο της Μέρκελ.

Θα ήθελα να ξεκινήσω το σχολιασμό μου, με το περιφερόμενο θίασο σκιών, όχι μόνο σε όψη αλλά πιο πολύ σε συμπεριφορά. Προφανώς δε θα προσέβαλα καθόλου το Καραγκιόζη που ήταν ένας ήρωας ξύπνιος και καπάτσος. Η Ελληνική Κυβέρνηση θυμίζει μάλλον Χατζηαβάτη. Δουλικό και υποταγμένο πρόσωπο που μεταφέρει τις εντολές των αφεντικών του πνιγμένο μέσα στο φόβο του. Εκφράζοντας τα παραπάνω με τρόπο απλούστερο είναι αυτό που λέμε καλό παιδί αλλά πολύ….λίγος.

Επειδή όμως δεν πρόκειται για καλά παιδία ας αφήσω τις παρομοιώσεις και παραλληλισμούς και να γίνω σαφής.

Τα μέσα μαζικής επικοινωνίας και όχι ενημέρωσης είναι διαπλεκόμενα και οικονομικά εξαρτώμενα και για το λόγο αυτό  παίζουν το παιχνίδι όπως τους ορίζει ο εκάστοτε πολιτικός τους προϊστάμενος.   Η  εξουσία έχει νομοθετήσει νόμο έκτρωμα που αφορά τις συχνότητες οι οποίες είναι κρατική ιδιοκτησία και δεν εκχωρούνται στο μέσον αλλά παραχωρούνται προσωρινά έτσι ώστε να είναι υπόδουλο. Αν τυχόν σηκώσει ανάστημα του κόβεται η συχνότητα και η φορά. Έτσι απλά. Συνεχίζοντας, ο νόμος περί ευθύνης (μη ευθύνης) υπουργών, είναι έκτρωμα του σημερινού υπουργού οικονομικών. Με βάση αυτό το συνταγματικό ανοσιούργημα έχουν τελεστεί τα μεγαλύτερα εγκλήματα εις βάρος του Ελληνικού έθνους όπως, Χρηματιστήριο, οι ακριβότεροι Ολυμπιακοί Αγώνες λόγω μιζών, φωτογραφικοί διαγωνισμοί, Βατοπέδι, γερμένα υποβρύχια, στρατιωτικοί εξοπλισμοί   χωρίς όπλα και ανταλλακτικά, δομημένα ομόλογα κλπ. Έχουν κατασπαταλήσει τον Εθνικό πλούτο – κόπο των Ελλήνων και από μία πλούσια χώρα, έχουν καταντήσει την Ελλάδα σε γελωτοποιό χωρίς να μπορεί να αποδοθεί πουθενά ποινική ευθύνη. Το δημόσιο που σήμερα κατηγορούν είναι οι ίδιοι οι οποίοι το γιγάντωσαν και ενώ άρουν τη μονιμότητα των δημοσίων υπάλληλων που είναι λογικό να υπάρχει για να μην αντικαθίστανται όλοι με κάθε αλλαγή κυβέρνησης δεν άρουν αυτό τον άθλιο νόμο που τους προστατεύει. Την ίδια ώρα που μικρά παιδία σε σχολεία λιποθυμούν από πείνα γιατί έχουν στερήσει στους γονείς του το δικαίωμα της εργασίας αυτοί έχουν το θράσος να μας λένε πως θα μας σώσουν. Γιατί να το κάνουν? Ποιος το ζήτησε? Για άλλο λόγο τους έδωσε ο Ελληνικός λαός τη ψήφο του στις τελευταίες εκλογές. Σε τελική ανάλυση αφού τόσα χρόνια ξεσκίσανε τα πάντα σήμερα τι έχει αλλάξει και έχουν μεταβάλει τις διαθέσεις τους? Και αφού θεωρούν εαυτούς τόσο ικανούς για να μας σώσουν γιατί δε το κάνανε τόσα χρόνια και έπρεπε να φτάσουμε εδώ που φτάσαμε?   Και αν ισχυριστούν ότι δεν ήξεραν ή ότι οι συνθήκες δεν ήταν ίδιες τι κάνουν τα δύο τελευταία χρόνια? Τίποτα.  Εξοντώνουν το πληθυσμό της χώρας, την καθιστούν ευάλωτη σε όλα τα επίπεδα, καταστρέφουν το μέλλον της ισοπεδώνοντας τη παιδεία, ελαττώνουν το προσδόκιμο ζωής εκμηδενίζοντας τις παροχές υγείας, εκποιούν το δημόσιο πλούτο σε τιμές εξευτελιστικές και υποθηκεύουν τη κυριαρχία των Ελλήνων στην Ελλάδα. Αυτό είναι προδοσία. Κατά τα λεγόμενα τους είμαστε μάλιστα σε πόλεμο. Η προδοσία εν καιρώ πολέμου έχει μόνο μία ποινή.

 Επειδή το σοκ είναι τεράστιο και όγκος των πληροφοριών που οι πολίτες πρέπει να διαχειριστούν χαώδης οι μέχρι σήμερα αντιδράσεις ήταν χλιαρές. Πλέον όμως η κατάσταση έχει μεταβληθεί και επειδή το αντιλήφθηκαν αλλάξανε προσέγγιση.

Οι  γνωστοί παρακρατικοί, άγνωστοι στους αγνούς πολίτες, καταστρέφουν διαδηλώσεις και όταν χρειαστεί σκοτώνουν, ή ακόμα καλύτερα δολοφονούν για λογαριασμό της παράνομης πλέον αυτής κυβέρνησης που ήδη έχει βάψει τα χέρια της με αίμα. Να ξέρουν πως το αίμα έχει ένα χρώμα και δεν μπαίνει κάτω από κομματικές σημαίες. Οι πληρωμένοι δολοφόνοι και συνεργοί τους (κυβέρνηση) δολοφόνησαν έναν αθώο οικοδόμο που διαδήλωνε για το μέλλον των παιδιών του. Αυτή είναι η ακριβής περιγραφή των πραγμάτων. Μάλιστα η δημοκρατικότητα της πουλημένης και φασιστικής κυβέρνησης της Ελλάδας προχώρησε και σε λογοκρισία στα γήπεδα. Άκουσον, άκουσον διακόπηκαν ποδοσφαιρικοί αγώνες γιατί τους αποκαλούσαν στα πανό λαμόγια. Μάλλον θα έπρεπε να διακοπούν οι αγώνες για να φτιαχτούν καινούρια πανό αφού οι χαρακτηρισμοί ήταν πολύ ευγενικοί. Μάλιστα στήθηκε και αστυνομική επιχείρηση και έγινε έλεγχος σε ένα πλήθος 20.000 ανθρώπων για να βρούνε το πανό και σε ποιο αυτοκίνητο το κρύψανε, όταν την ίδια στιγμή υπάρχει αύξηση της εγκληματικότητας κατά 700%. Τα ανεγκέφαλα και λιπαρά τους κρανία δεν έχουν καταλάβει πως η κοινωνία δεν είναι καζάνι που βράζει πια, το όριο βρασμού έχει παρέλθει και είναι λίγο πριν την έκρηξη και τότε διαδραματίζονται σκηνές Λιβύης.

Κλείνοντας τη επικοινωνία μου μαζί σας έχω να καταθέσω μία πρόταση για τους φιλάθλους & τους συνδέσμους  των ομάδων.

Την επόμενη φορά στο γήπεδο φτιάξτε ένα τεράστιο πανό με ένα τεράστιο κωλοδάχτυλο χωρίς λοιπά σχόλια. Αν μέσα σε 10.000.000 πληθυσμού που είναι οι Έλληνες, οι πολιτικοί αναγνωρίσουν πως είναι για το δικό τους κώλο τότε αξίζει το κόπο να πάμε ισόβια ως Έθνος. Μαγκιά μας.      

Κλείνοντας να πω πως είναι οδυνηρό να διαπιστώνουμε πως η δημοκρατία που γεννήθηκε στην Ακρόπολη και μεγάλωσε στη σκιά της, απλώθηκε, αγαπήθηκε, κερδήθηκε και γιγαντώθηκε στην Ευρώπη τώρα βιάζεται σε κάθε γωνιά της με πρωτοστάτες τους περαστικούς του κτιρίου της πλατείας Συντάγματος.

Η Δημοκρατία δε ζει πια εδώ. Άλλαξε ήπειρο. Τι κρίμα…!

Ευχαριστώ πολύ για το χρόνο και τη προσοχή.   

Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2011

Το θέτρο του παραλόγου...


Αγαπητοί αναγνώστες

Είναι πλέον κοινός  τόπος πως η απόκλιση από το μέτρο και το αυτονόητο είναι φανερή σε όλο το φάσμα της καθημερινότητας μας. Σε όλα τα επιπεδα λειτουργεί η υπερβολή και μόνο.

Από τη μέρα που το blog έκανε τη πρώτη του ανάρτηση , η μεθοδολογία που αφορά την επικοινωνία (όχι τη θεματολογία αλλά τη διαπραγμάτευση της )είναι ίδια. Η μέθοδος είναι διαλεκτική, δηλαδή μέσω ερωτημάτων προσπαθούμε να καλύψουμε τα ενδεχόμενα για να καταλήξουμε σε μία πιθανή λύση-πρόταση ή άποψη, στηριζόμενοι πάντα στον κοινό νου. Πάνω σε αυτή τη λογική θα κινηθούμε και σήμερα ,σε πείσμα των σημερινών καιρών που θέλουν τα πράγματα να γίνονται και να λειτουργούν με τον αντίθετο τρόπο.

Περνώντας στην ουσία των πραγμάτων.

Η αφορμή για το σημερινό άρθρο δεν είναι άλλη από την επιστολή που διαδυκτιακά κοινοποίησαν τρεις κορυφαίοι υπουργοί της σημερίνης κυβέρνησης. Κ. Λοβέρδος , Κ. Ραγκούσης και τέλος η Κα Διαμαντοπούλου και προσωπικά θεωρώ πως είναι το αποκορύφωμα του παραλογισμού.

Συνοψίζοντας τα λεγομένα τους και περνώντας τα από το προσωπικό μου φίλτρο, θεωρώ πως στη πράξη δύο πράγματα ειπώθηκαν:

1.       Περιγραφή και αποτύπωση της Ελληνικής πραγματικότητας με κάποιες γενικολογίες περί ευθυνών (ανώδυνες διαπιστώσεις)

2.       Ενδιαφέρον (των υπογραφόντων) διεκδίκησης της προεδρίας του κόματος που βρίσκεται στη κυβερνηση θεωρόντας με έμμεσο αλλά και προφανή τρόπο τον Πρωθυπουργό ανίκανο και αποτυχημένο. Άρα και την ακολουθούμενη πολιτική.

Από τις διαπιστώσεις αυτές, στο μυαλό μου προκύπτουν  άμεσα κάποια ερωτήματα. Ερώτημα πρώτο. Η δουλειά των πολιτικών είναι η περιγραφή των προβλημάτων ή μήπως είναι η λύση τους και η προσπάθεια να διασφαλιστεί ότι αυτά δε θα προκύψουν ξανά στο μέλλον?  Ερώτημα δεύτερο.  Για ποιο λόγο να τους εμπιστευτούμε από τη στιγμή που είναι συνυπεύθυνοι και μέρος του προβλήματος  ενώ ταυτόχρονα εξακολουθούν να το διογκώνουν  στηρίζοντας μία σκιώδη κυβέρνηση? Αφού θεωρούν εξ’ ορισμού αποτυχημένη την πολιτική που ακλουθείτε και τον Πρωθυπουργό ανεπαρκή, για ποιο λόγο τον στηρίζουν και μάλιστα συμμετέχουν σε κορυφαία υπουργεία? Και τέλος ο αντιπρόεδρος – Υπουργός Οικονομικών και κατά την άποψή μου πρωθυπουργεύον Υπουργός, όταν αγκαλιάζει τις θέσεις των επιστολογράφων και τις θεωρεί θετικό οιωνο τι κάνει στην υπάρχουσα κυβέρνηση κατέχοντας μάλιστα το πιο κρίσιμο πόστο? Είναι δολιοφθορέας και απλά  περιμένει να διεκδικήσει εκ νέου το χρήσμα της προεδρίας του κόματος όπως έκανε και στο πρόσφατο παρελθόν? Και στο μεσοδιάστημα με τη χώρα τι γίνεται? Αφήνει απλά το χρόνο να κυλάει ακολουθόντας τη λογική του «ώριμου φρούτου»?

Κατά την αποψή μου κανένας από τους υπάρχοντες πολιτικούς που εμπλέκονται με την εξουσία από τη μεταπολίτευση και μετά δεν είναι ικανός να δώσει καμία λύση. Σε τίποτα. Πρέπει να αντικατασταθεί και φυσικά να τιμωρηθεί όχι για τις λανθασμένες επιλογές αλλά για την επιμονή του σε αυτές , αφού η επιμονή συνεπάγεται δόλο. Και για να μιλήσω με ένα παράδειγμα. Έναν ηλικιωμένο άνθρωπο μπορείς να τον καλοπίσεις και να δείχνει νεότερος. Μπορεί ενδεχομένως και να σε ξεγελάσει η όψη του, πιστεύοντας πως όντως τελικά δεν είναι τόσο  γέρος όσο αρχικά πίστευες . Συντομότατα  όμως θα πεθάνει, αφού το φαίνεσθε δεν είναι και η πραγματικότητα. Βλέπετε αγαπητοί φίλοι κάτω από το προσωπείο η αλήθεια είναι μία και μάλιστα είναι αμείλικτη. Τώρα αν μέσα στη δεδομένη ανεπάρκεια των πολιτικών και του πολιτικού συστήματος, προστεθεί και η δομική συστημική ανεπάρκεια, τότε δημιουργήται ένα θλιβερό τοπίο που απεικονίζει και την σημερινή πραγματικότητα.

Τα προαναφερθέντα εδράζονται στην οπτική των πολιτικών. Αναγνωρίζουν  δηλαδή το πρόβλημα (που οι ίδιοι δημιούργησανε), δεν διατυπώνουν καμία πρόταση και φυσικά δεν εφαρμόζουν καμία λύση. Ας περάσουμε όμως και στη πλευρά – οπτική του πολίτη.

Πιστοί στη λογική της απλότητας και της σαφήνειας θα παρουσιάσουμε τη θέση μας με έναν παραλληλησμό. Πιο συγκεκριμένα:

Παραλληλίζουμε τη κεντρική πολιτική σκηνή με ένα θέατρο, τους πολιτικούς με ηθοποιούς, το Πρωθυπουργό της χώρας με σκνοθέτη και το κοινό με λαό. Σκεφτείτε λοιπόν πως πριν το ανέβασμα της θεατρικής παράστασης (εκλογές) οι ηθοπιοί διαφημίζουν με κάθε τρόπο την παραστασή τους, λέγοντας πόσο καλή είναι (προγραμματικές δηλώσεις κομματων). Όταν λοιπόν ο θίασος ολοκληρώσει τις πρόβες (εκλογική διαδικασία) τελιώνουν και τα ψέματα. Η παρασταση ξεκινάει και το αποτέλεσμα κρίνεται στο χειροκρότημα και τα έσοδα στο ταμείο. Αν η παρασταση είναι καλή, ο κόσμος συρρέει και επιδοκιμάζει τη παρασταση, αλλιώς η παράσταση διακόπτεται και οι παράγοντες επιστρέφουν σπίτι τους. Κάπως έτσι θα έπρεπε να λειτουργούν τα πράγματα και στη πολιτική σκηνή αλλά τελικά λειτουργούν αντίστροφα. Πως? Οι πολιτικοί (ηθοποιοί )παραμένουν στη θέση τους με κάθε τρόπο γαντζωμένοι από τη καράκλα τους (ρόλο) αφού «θεωρούν» πως δεν ευθύνονται για το κακό αποτέλεσμα και φυσικά χρεώνουν πέρα από τη τιμή του εισητηρίου,  επιπλέον κόστος στο κοινό (λαό) που τους επελεξε. Είναι δυνατόν? Οι θεατές ευθύνονται για το κακό αποτέλεσμα? Το τίμημα του εισητηρίου το πλήρωσαν για τη κακή επιλογή τους, για ποιο λόγο θα πρέπει να πληρώσουν και επιπλέον χρήματα για μία κακή παράσταση και για ένα ακόμα χειρότερο θίασο? Μήπως μάλιστα θα έπρεπε να αποδωθούν ευθύνες στους ψεύτες ηθοποιούς και το σκηνοθέτη που διατυμπάνιζαν με κάθε τρόπο τη δήθεν υπερπαραγωγή που τελικά ήταν μία άθλια, φθηνή παράσταση γεμάτη από ατάλαντους ηθοποιούς και παράγοντες?

Αυτή την εκτός λογικής πραγματικότητα καλείτε καθημερινά να διαχειριστεί ένας πολίτης. Μέσα στα χίλια μύρια όσα προβλήματα της καθημερινότητάς του έχει να αντιμετωπίσει ένα σχιζοφρενικό κράτος που τον τιμωρεί επιδή  επέλεξε αυτούς τους πολιτικούς οι οποίοι  προηγουμένως τον είχαν εξαπάτησει για να του υφαρπάξουν τη ψήφο  και στο τέλος του ζητάνε  να πληρώσει εκτός από το τίμημα που ουτώς ή άλλως  πληρώνει στην καθημερονότητα του (κακές υπηρεσίες, κακή εκπαίδευση, κακό σύστημα υγείας, καοδιαχείρηση κλπ) και την επιπλέον ζημιά που προκάλεσαν αυτοί οι ανίκανοι προδότες. Ένα επιπλέον εντυπωσιακό στοιχείο που διάβασα σήμερα το πρωί και με έβγαλε από τα ρούχα μου είναι πως 30 δις € από βεβαιωμένη φοροδιαφυγή φυσικών και όχι νομικών προσώπων, παραμένουν ανείσπρακτα όταν την ίδια στιγμή έχουν τσακίσει τους χαμηλόμισθους και συνταξιούχους υποβαθμίζντας το επίπεδο ζωής τους κάτω από τα όρια της φτώχειας για μόλις 2,5 δις € επιβαλλοντας νέους φόρους.

Το θέμα και πρόβλημα ταυτόχρονα, όπως περιγράφεται παραπάνω  και όπως έχω υποστηρίξει ξανά σε παλιότερα άρθρα μου, δεν είναι μόνο Ελληνικό. Επιμένω σε αυτό! Δείτε τα χθεσινά γεγονότα σε όλη την Ευρώπη. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι ξεχύθηκαν διαμαρτυρόμενοι στους δρόμους. Λέτε να έγινε για λόγους συμπαράστασης στους Έλληνες? Επιμένω επίσης πως η Ελλάδα είναι το πείραμα για να δοκιμαστούν τα όρια των λαών. Και μπορεί οι κύριοι που φιλοδοξούν να γίνουν οι νέοι φεουδάρχες της Ευρώπης να θεωρούν  πως έχουν τον έλεγχο και την άνεση να εξοντώνουν ανθρώπους με τους πειραματισμούς τους ,αλλά χθες τους φώναξε δυνατά και με το πιο καθαρό τρόπο όλη η Ευρώπη και όχι μόνο, ότι ψευδαίσθηση είναι. Περιθώρια για πειραματισμούς δεν έχουν και αντοχές δεν υπάρχουν γιατί πάνω από όλα λησμονούν πως  έχουν να κάνουν με τις ζωές ανθρώπων, που όσο πολιτισμένοι και αν θεωρούνται , εξακολουθούν, έστω και σε λανθάνουσα μορφή, να διαθέτουν το ένστικτο της αυτοσυντήρησης και όταν αυτό ξυπνήσει...!

 Ας το λάβουν λοιπόν σοβαρά υπόψιν τους και ας στρέψουν τα βλέματα τους  πέρα από τους πίνακες, τα διαγραμματα και τους αριθμούς,  στους πολίτες ,γιατί χωρίς πολίτες ούτε οι αριθμοί ευημερούν και σίγουρα δε μακροημερεύουν. Επίσης σε αυτούς τους κυρίους να θυμίσω πως η Ευρώπη είναι μία ήπειρος με μεγάλη και μακρά ιστορία και από αυτή θα έπρεπε να διδάσκονται, αφού για κάθε στυγνό εκμεταλευτή υπάρχει και μία Γαλλική Επανάσταση και για κάθε Μεσαίωνα υπάρχει ένα Διαφωτισμός.

Μαθήματα ιστορίας θα πρέπει επίσης να παρακολουθήσουν  και οι  αλλαζόνες λαοί που παρασύρονται από τις κακές τους ηγεσίες, γιατί ιστορικά σε όλες τις περιόδους, όλοι  είχαν περιόδους ακμής και παρακμής. Κύκλος είναι. Θα πρέπει λοπόν να γνωρίζουν πως και η  αλαζονεία έχει το τιμημα της. Και για να το ξεκαθαρίσω αυτό δεν αφορα μόνο τους γνωστούς αλαζόνες αλλά και κάτι τσιράκια τους, όπως η Σλαβακία.

 Το δε εντυπωσιακό με τους Σλοβάκους  είναι ότι τηρούν τη στάση αυτή (υπεροψία)  όταν η οικονομία τους  χαροπαλεύει, θεωρώντας εαυτούς υπερδύναμη, μιλώντας απαξιωτικά και προσβλητικά για όλους τους Έλληνες συλλήβδην, όταν μέχρι πρότινος  αλλά και στις μέρες μας το κύριο εξαγώγιμο προϊόν τους, ήταν και παραμένουν οι πολίτες της χώρας τους . Και αν αυτό δεν είναι αρκετά ξεκάθαρο να το κάνω όχι απλά σαφέστερο αλλά σαφέστατο. ‘Οταν οι κύριοι αυτοί ανακάλυπταν τον καπιταλισμό στη σημρινή του μορφή του ,όλοι οι υπόλοιποι ψάχνανε τρόπους για να τον αλλάξουν γιατί ήταν ανεπαρκής και όταν οι κύριοι αυτοί ανάγκαζαν τις γυναίκες τους  να γίνουν πουτάνες και να γεμίσουν τα τουριστικά θέρετρα και τους οίκους ανοχής της Δύσης εδώ είχαμε ανακλαύψει εναλλακτικούς τρόπους εισοδήματος. Και τέλος επειδή η κουλτούρα και ο πολιτισμός μας, μας επιβάλλει να είμαστε ελεύθεροι, προτιμάμε να κάψουμε τη χωρά μας συθέμελα από να τη παραδώσουμε οικιοθελώς σε άλλους. Επειδή κάθονται δίπλα σε οικονομικά ισχυρούς της περιόδου αυτής (είπαμε κύκλος είναι) δεν συνεπάγεται πως και οι ίδιοι είναι ισχυροί, το τονίζω αυτό διότι οι φουκαράδες δείχνουν να έχουν χάσει το προσανατολισμό τους.

 Αυτά για αρχή, επιφυλάσσομαι για πιο πολλά δεδομένα, εφόσον κριθεί απαραίτητο.

Κελίνοντας το σημερινό άρθρο να σας υπενθυμίσω πως σήμερα είναι του Αγίου Ευπρέπιου. Με αφορμή το εορτολόγιο αναρωτήθηκα αν υπάρχει έστω και η ελάχιστη ευπρέπεια σε ότι καθημερινά αντμετωπίζουμε. Τελικά κατέληξα πως είναι πιο πιθανο να συναντηθώ με τον άγιο παρά  να ανταμωθώ με όσα πρεσβεύει το όνομα του.

Τελιώνοντας αισθάνομαι πως θέλω να σας ευχαριστώ για μία ακόμα φορά για το χρόνο και τη προσοχή σας και να  χαιρετίσω  τα αδέλφια μας Ιρλανδούς με τους οποίους μας δένουν σίγουρα πιο πολλά πράγματα από το γεγονός ότι έχουμε και οι δύο άδεια ταμεία και μικρότερες κυβερνήσεις από αυτές που αξίζουμε.

Να είστε όλοι καλά!

Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2011

Αληθοφανή ψέματα ή πραγματική αλήθεια? Η επιλογή δική σας, εγώ διάλεξα.

Παραιτήθηκε ανώτατο στέλεχος της Wall Street Journal

Πλασματική αύξηση τηςκυκλοφορίας της παρουσίαζε η εφημερίδα Wall Street Journal αγοράζοντας κατά χιλιάδες τα φύλλα της σε διάφορες χώρες της Ευρώπης.
Το σκάνδαλο είχε σαν αποτέλεσμα να παραιτηθεί ο Άντριου Λάνγκχοφ, διευθυντήςΕυρώπης της Dow Jones, «μαμάς» εταιρείας της WSJ.
Η οικονομική εφημερίδα έπειθε ευρωπαϊκές εταιρείες να συνεργαστούν μαζί της καιως αντάλλαγμα δημοσίευε άρθρα που προωθούσαν τις δραστηριότητές τους. Οσυντονισμός της απάτης γινόταν από το Λονδίνο και αφορούσε την ευρωπαϊκή έκδοσητης WSJ η οποία κυκλοφορεί σε Ε.Ε, Ρωσία και Αφρική.
Η απόφαση της WSJ να αγοράζει κρυφά τα ίδια της τα φύλλα ξεκίνησε τον Ιανουάριοτου 2008 ως ένα κόλπο για να ενισχυθεί η κυκλοφορία με την ονομασία FutureLeadership Institute. Το 2010 η απάτη ενίσχυσε κατά 41% την κυκλοφορία τηςευρωπαϊκής έκδοσης της εφημερίδας.
(ΠΗΓΗ: newsbeast.gr)

Αγαπητοί αναγνώστες

Σήμερα, όπως και κάθε μέρα,μελέτησα τον τύπο και το άρθρο που σας παρέθεσα παραπάνω αυτούσιο είναι αυτό που μου τράβηξε τη προσοχή πιο πολύ από όλα. Ο λόγος απλός.

 Όλοι μας έχουμεεμπιστευτεί τυφλά κάποια Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και υιοθετούμε εύκολα και άκριτα αυτό που μας παρουσιάζουν σαν είδηση. Είναι όμως αυτό είδηση ή μήπως πρόκειται για κάποιο μήνυμα που θέλει κάποιος ή κάποιοι για λόγους δικούς τους να επικοινωνήσουν με τη πλατιά μάζα?
Παρόλο που αυτό που διατυπώνω είναι σαφές και μόνο ως υπονοούμενο δεν μπορεί να νοηθεί, ας γίνω αναλυτικότερος.Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης είναι ιδιωτικές εταιρείες, που φυσικά ως στόχο έχουν  το κέρδος της εκάστοτε ιδιοκτησίας. Αν μάλιστα η ιδιοκτησία αυτή, τυχαίνει να έχει και εμπορικό ενδιαφέρον ή κοινά συμφέροντα σε κάποιο κλάδο ή ακόμα και επιχείρηση, για ποιο λόγο να μη χρησιμοποιήσει το μέσον που έχει στη διάθεση του σαν φερέφωνο? Μήπωςτελικά αντί για μέσα μαζικής ενημέρωσης θα έπρεπε να ονομάζονται μέσα μαζικής επικοινωνίας (με την έννοια ότι επικοινωνούν το μήνυμα που θέλουν να περάσουν προς ίδιον ή άλλο όφελος)?

Πριν κάποιοι βιαστούν να με κρίνουν για αυτά που γράφω να δώσω τη θέση μου με σαφήνεια.
Το ξέρω πως δεν ανακαλύπτω το τροχό με τον προβληματισμό που κατέθεσα αλλά παρόλα αυτά προκύπτει ένα επί της ουσίας θέμα, που έχει να κάνει με τη σημερινή κατάσταση στον πλανήτη αλλά και ειδικότερα στην Ελλάδα.

Αν μεγαθήρια όπως η W.S.J. καταφεύγουν σε βρώμικες,φθηνές και εμετικές μεθόδους θεωρείτε αγαπητοί φίλοι ότι θα είχαν κάποια αντίρρηση να επικοινωνήσουν σκοπίμως μία ψευδή είδηση ή γεγονός με κάποιο στόχο? Προσωπικά είμαι βέβαιος πως θα λειτουργούσαν με δόλιο τρόπο αν τα συμφέροντα που υπηρετούν εξυπηρετούνταν.

Αυτά τα «ανεξάρτητα» μέσα είναι που σήμερα διασύρουν την Ελλάδα, τους πολίτες της και φυσικά και σε κάποιες περιπτώσεις ανθρωπόμορφων πιθήκων με μυαλό αμοιβάδας (αναφέρομαι προφανώς συλλήβδην σε όλους τους αληταράδες του Γερμανικού FOCUS) και τον πολιτισμό της Ελλάδας, που προφανώς δεν αποτελεί κτήμα μόνο των Ελλήνων αλλά είναι παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά.
Θεωρούμε λοιπόν σήμερα ως δεδομένο, πως η Ελλάδα είναι μία πολύ φτωχή χώρα που κατοικείτε από απατεώνες,τεμπέληδες που τους αρέσει η καλή ζωή και σπαταλάνε τα δανεικά χρήματα τους σε κάποια παραλία πίνοντας και χορεύοντας, εις βάρος όλων των υπολοίπων. Μάλιστα ο υπουργός εξωτερικών της Αλβανίας δήλωσε πως η μεγάλη Αλβανία είναι έτοιμη να καλοδεχθεί Έλληνες οικονομικούς μετανάστες.

Θα ξεκινήσω από το τελευταίο.

Η Αλβανία δεν έχει τη δυνατότητα να θρέψει τους κατοίκους της, παρόλο το μικρό μέγεθος και τον ελάχιστό πληθυσμό της. Έτσι πάνω από1,5 εκατομμύρια Αλβανοί οικονομικοί μετανάστες ζουν μόνο στην Ελλάδα, οι οποίοι βρήκαν στέγη και τροφή. Επειδή μάλιστα η μεγάλη Αλβανία είναι ένας επίγειος παράδεισος περνάνε ακόμα και σήμερα λαθραία από τα ναρκοθετημένα σύνορα ρισκάροντας την ακεραιότητα τους. Αν υπάρχει κάποια ανάπτυξη στον τόπο τους οφείλεται σε Ελληνικές επιχειρήσεις (σε μεγάλο βαθμό)που δραστηριοποιούνται στη χώρα τους και στο συνάλλαγμα που φεύγει από τουςΑλβανούς που ζουν και εργάζονται ή συστήνουν συμμορίες, στην Ελλάδα. Συνεπώς ας κοιτάξουν να ταΐσουν και να μορφώσουν  τα παιδιά τους και ας κρατήσουν τις θέσεις εργασίας για τους ίδιους για να πάψουν να αντιμετωπίζουν τους πολίτες της χώρας τους ως εξαγώγιμο προϊόν προκειμένου να ζήσουν ως Έθνος.

Όλη αυτή η διαστρέβλωση  από τον τύπο και τα ψεύδη με αναγκάσανε να φύγω από τη θέση του αμυνόμενου κατ’ εξακολούθηση και να περάσω στην επίθεση με δεδομένα, ενώ ταυτόχρονα χτυπάω στους συμπολίτες μου Έλληνες ένα καμπανάκι προειδοποίησης που λέει αντισταθείτε στο ξεπούλημα της χώρας στους Γερμανούς της Κυρίας (?) Μέρκελ. Είναι τελικά έτσι τα πράγματα συμπολίτες μου ή μήπως μας παραμυθιάζει ο οικονομικός ηγεμόνας της Ευρώπης, μέσω συντονισμένων επιθέσεων από τα εξαρτώμενα μέσα για να βάλει το πλούτο της χώρας στο χέρι?

Και επειδή ο πλούτος αυτός δεν είναι μικρός και επειδή η Ελλάδα δεν είναι καθόλου φτωχή χώρα παραθέτω τα στοιχεία μου και εσείς φτιάξτε τη δική σας αλήθεια, που νομίζω πως δεν διαφέρει πολύ από τη δική μου.

Ιδού λοιπόν τα δεδομένα:
1.Είμαστε μια χώρα που ελέγχει μια χερσαία και θαλάσσια έκταση όση είναι ηΓερμανία και η Αυστρία μαζί (450.000 τετρ. χιλιόμετρα), αφού εκτεινόμαστε απότην Αδριατική ως τις ακτές του Λιβάνου (περιλαμβανομένης της Κύπρου μας) καιαπό το τριεθνές στον Έβρο ως ανοιχτά της Λιβύης. Θέλεις ΔΥO ώρες ταξίδι με τοαεροπλάνο για να πας από το πιο δυτικό (Κέρκυρα) στο πιο ανατολικό άκρο τουΕλλαδικού χώρου (Λάρνακα).Σαν να πετάς δηλαδή από τις Βρυξέλλες προς τηΜασσαλία.

2.Στον κόσμο ζουν συνολικά 17.000.000 Ελλαδίτες, Κύπριοι, Βορειοηπειρώτες,Κωνσταντινουπολίτες, Ίμβριοι, Τενέδιοι κλπ.

3.Είμαστε 2οι στον κόσμο σε καταθέσεις στην Ελβετία.

4.Δεχόμαστε 16.000.000 τουρίστες τον χρόνο και διαθέτουμε μια σημαντικήτουριστική βιομηχανία.

5.Έχουμε τρία πολύ μεγάλα ναυπηγεία που κατασκευάζουν κάθε είδος πλοίου .

6.Έχουμε βιομηχανίες αμαξωμάτων που κατασκευάζουν βαρέα φορτηγά, λεωφορεία,τρόλεϊ, βαγόνια τραίνων, επικαθήμενα, μπετονιέρες, βυτία κλπ.

7.Διαθέτουμε 2.400 υπερδεξαμενόπλοια και μεγάλα φορτηγά πλοία είμαστε έτσι 1οιστον κόσμο στην εμπορική ναυτιλία, ενώ άλλα 1.500 τεράστια τάνκερ και φορτηγάέχουν οι Κύπριοι πλοιοκτήτες -5οι στον κόσμο.

8.Είμαστε 2οι παγκοσμίως στο πρόβειο γάλα, 3οι στις ελιές, 3οι παγκοσμίως στονκρόκο, στα ακτινίδια, στα ροδάκινα.

9.Είμαστε 1οι στον κόσμο σε νικέλιο, 1οι σε λευκόλιθο, 1οι στον κόσμο σευδρομαγνησίτη, 1οι στον κόσμο σε περλίτη, (1.600.000 τόννοι), 2οι παγκοσμίως σεμπετονίτη (1.500.000 τόννοι), 1οι στην ΕΕ σε βωξίτη (2.174.000 τόννοι), 1οι καισε χρωμίτη, 1οι και σε ψευδάργυρο, 1οι και σε αλουμίνα.

10.Έχουμε την 2η καλύτερη Πολεμική Αεροπορία στο ΝΑΤΟ (μετά τις ΗΠΑ, ενώ οιΤούρκοι είναι προτελευταίοι), ενώ έχουμε και το 2ο καλύτερο Πολεμικό Ναυτικόστο ΝΑΤΟ, με την Τουρκία να είναι ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ!

11.Έχουμε νοτίως της Κρήτης 175 δισεκατομμύρια βαρέλια πετρέλαιο, το 3ο μεγαλύτεροκοίτασμα παγκοσμίως. Εντωμεταξύ ο χρυσός που υπάρχει στην Θράκη μας αξίζει 38δις ευρώ. Έχουμε εκεί, στην Μακεδονία και την Θράκη , τα 3 μεγαλύτερακοιτάσματα χρυσού της Ευρώπης. Η αξία του πετρελαίου και του αερίου μας είναι -κρατηθείτε - 10.000.000.000.000 (10 ΤΡΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΔΟΛΆΡΙΑ !) όπως αναφέρει τοΓεωλογικό Ινστιτούτο των ΗΠΑ, το ΥΣΓΣ.

Αλήθεια,αυτή είναι η χώρα που θέλουν οι προδότες πολιτικάντηδες να ξεπουλήσουν για 340 δις?

Ανάμεσα στα αληθοφανή ψέματα και την πραγματική αλήθεια, εσείς ποια πλευρά τελικά διαλέγετε?

Η επιλογή και τα συμπεράσματα δικά σας, προσωπικά έχω πάρει θέση εδώ και καιρό...

Να είστε όλοι καλά και να κρατάτε ψηλά το κεφάλι.

Ευχαριστώ πολύ για το χρόνο και τη προσοχή σας.

Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 2011

Αλήθειες χωρίς ψέμματα...


Αγαπητοί αναγνώστες

Είναι αλήθεια ότι το τελευταίο διάστημα η έννοια του χρόνου έχει συσταλεί και σε εξαιρετικά μικρό χρονικό διάστημα, οι λαμβανόμενες πληροφορίες μας κατακλύζουν όλους με ρυθμό καταιγιστικό.

Με το σημερινό άρθρο, θα ήθελα να κάνω μία προσπάθεια να βάλω σε τάξη στο μυαλό μου και τον τεράστιο όγκο πληροφοριών, να τον αξιολογήσω και αν είναι δυνατόν να καταλήξω σε κάποιο συμπέρασμα.

Να ξεκινήσω καταρχήν με το πώς αισθάνομαι.

Η αλήθεια είναι πως είμαι πολύ απογοητευμένος, αηδιασμένος και κουρασμένος αφού καθημερινά γινόμαστε, ως Έλληνες αλλά και ως ανθρώπινες αξιοπρέπειες, μάρτυρες όχι μόνο της εξόντωσης των συμπολιτών μας αλλά και του ταυτόχρονου διασυρμού μας σε παγκόσμιο επίπεδο. Γιατί?

Αυτό είναι το πρώτο ερώτημα που προκύπτει. Η απάντηση είναι προφανής. Μετά τη μεταπολίτευση το τιμόνι της χώρας το ανέλαβαν λαμόγια και αποτυχημένοι χαρτογιακάδες οι οποίοι ήταν ανίκανοι να είναι ακόμα και λαχειοπώληδες, προτάσσοντας το προσωπικό τους όφελος και προσπαθώντας να καλύψουν όλα τα μικροαστικά τους κόμπλεξ ως πρώην διάφανες προσωπικότητες με φτωχική καταγωγή, αποκτώντας μία καρέκλα και βγάζοντας κέρδος εις βάρος ακόμα και των ίδιων των παιδιών τους. Δηλαδή αλήτες του κοινού ποινικού δικαίου. Κατά τον τρόπο αυτό διαβρώθηκε η κοινωνία και η κοινωνική συνείδηση και η αλητεία ονομάστηκε μαγκιά και ευφυΐα και φυσικά το όνειρο της μεγάλης ζωής προτάχθηκε ως ύψιστο αγαθό το οποίο κερδιζότανε όχι με την ικανότητα αλλά με τις γνωριμίες και τις ρεμούλες. Προχωρώντας όμως στο σήμερα αυτό που συμβαίνει είναι άνευ προηγουμένου, αφού δε μιλάμε για κοινά λαμόγια του συρμού, αλλά για πουλημένους αλήτες χωρίς ίχνος ανθρωπιάς και εθνικής συνείδησης που εξυπηρετούν τα υπαγορευμένα από τα αφεντικά τους καθήκοντα. Οι εκβιασμοί αλλά και το συνειδησιακό  παιχνίδι με τους περήφανους πατριώτες Έλληνες που αγαπάνε τη χώρα τους και βάζουν πλάτη όταν αυτή κινδυνεύει, είναι καθημερινό.

Ας περάσω στο κομμάτι που λέγεται Ευρωπαϊκή Ένωση.

Η άποψη μου είναι απλή και καθαρή και απόλυτα ευθυγραμμισμένη με τη κοινή λογική. Το μόρφωμα αυτό δεν είναι τίποτα παραπάνω από μία μεγάλη εμπορική συμφωνία, προκειμένου να διακινούνται χωρίς δασμούς και λοιπά διαδικαστικά ζητήματα τα προϊόντα, των βορείων κυρίως χωρών, προς όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής ηπείρου προκειμένου να είναι ανταγωνιστικά. Μάλιστα για να μην υπάρχει και το πρόβλημα της μεταβολής των νομισματικών ισοτιμιών με άμεσο αντίκτυπο στις τιμές των προϊόντων καθιερώθηκε και κοινό νόμισμα. Δεν είναι δυνατόν να μιλάς για ένωση και αυτή να είναι μόνο νομισματική. Θα πρέπει να είναι συνομοσπονδία κρατών με κεντρική διοίκηση, κεντρικό προϋπολογισμό, κοινό ασφαλιστικό, κοινή παιδεία κλπ κατά τα πρότυπα των Η.Π.Α. Αυτή τη στιγμή έτσι όπως είναι διαμορφωμένο αυτό το Ευρωπαϊκό υβρίδιο δεν είναι ούτε λειτουργικό και ούτε αποτελεσματικό. Το χειρότερο όλων είναι ότι τελικά κατέληξε ένα παιχνίδι εμπορικού ανταγωνισμού που ευνοεί κάποιους. Και για να τελειώνουμε, δε νομίζω πως κανένας πολίτης της Ευρωπαϊκής ηπείρου που συμμετέχει η χώρα του  σε αυτό το περίεργο πράγμα που λέγεται Ε.Ε. αισθάνεται Ευρωπαίος, αλλά σίγουρα αισθάνεται Γερμανός, Γάλλος, Ολλανδός, Έλληνας κλπ. και όλοι αυτοί δεν αισθάνονται ότι ωφελήθηκαν σε κάτι από τη αυτή «συνένωση». Άρα η Ε.Ε. είναι αποτυχημένη στη πράξη και σίγουρα πιο αποτυχημένοι είναι οι σημερινοί εκφραστές της.

Ας περάσουμε στο «αφεντικό» της Ε.Ε.

Προφανώς αναφέρομαι στη Γερμανία. Η Γερμανία αυτή τη στιγμή, είναι η νούμερο ένα οικονομία στην Ευρώπη και μία πολύ ισχυρή οικονομία στον πλανήτη. Το κακό είναι ότι στη Γερμανία πάσχουν από την ίδια ασθένεια που πάσχουμε και εμείς εδώ στην Ελλάδα. Ανίκανη πολιτική διοίκηση. Εδώ και τουλάχιστον επτά χρόνια περικόπτουν μισθούς, παροχές, δικαιώματα κλπ αλλά με τρόπο σαφώς πιο ομαλό σε σχέση με εμάς και φυσικά σε μία ακμάζουσα οικονομία και όχι σε μία οικονομία με βαθιά ύφεση. Στη δική μας περίπτωση φταίει η κακή μας συμπεριφορά, ενώ στους Γερμανούς έπρεπε να εφεύρουν ένα λόγο και φυσικά ο λόγος αυτός βρέθηκε στο πρόσωπο της Ελλάδας. Για το λόγο αυτό φυλλάδες σαν τη BILD (σε αντιστοιχία είναι η Ελληνική espresso) μας κατηγορούν για όλα τα δεινά που κατατρέχουν τους Γερμανούς πολίτες.

Το παραπάνω, πιθανά δε θα ήταν πρόβλημα αν έστεκε μόνο του. Το ουσιαστικό πρόβλημα προκύπτει από την αλαζονεία της Γερμανίας το τελευταίο διάστημα. Αισθανόμενη ως ηγεμόνας και όχι ως χώρα μέλος της Ε.Ε. κάνει επιθετικές δηλώσεις ακόμα και από συνολικά πιο ισορροπημένους και μετριοπαθείς πολιτικούς όπως ο κ. Σόιμπλε. Πριν γίνω πιο αναλυτικός σε αυτό το επίπεδο (της αλαζονείας της Γερμανικής κυβέρνησης) επιτρέψτε μου να κάνω ένα σχόλιο. Με φοβίζει η Γερμανία όταν αποκτά αλαζονική στάση και αισθάνεται πολύ ισχυρή. Είναι μία χώρα που ιστορικά όταν αισθάνθηκε έτσι προκάλεσε μεγάλο κακό στον πλανήτη. Σήμερα έχει πάλι όλα τα χαρακτηριστικά που είχε παλιότερα. Οικονομική ισχύ, ακμάζουσα βιομηχανία, υπεροπτική στάση, ανύπαρκτους πολιτικούς και ακμάζοντα ποσοστά φασιστών -νέο ναζί. Μπορεί πλέον να μη γίνονται εύκολα πόλεμοι αλλά φοβάμαι πως ο στόχος παραμένει η «υποδούλωση» των λαών της Ευρώπης σε οικονομικό επίπεδο (ότι δεν κατάφεραν με πόλεμο). Είναι λάθος όμως να νομίζει κάποιος ότι κάτι καταφέρνει με τον τρόπο αυτό, αφού στην Ευρώπη και ιστορία υπάρχει και ιστορικό παρελθόν (σε επίπεδο συνείδησης λαών) ενώ ταυτόχρονα είναι σφάλμα ολκής αν κάποιος πιστεύει ότι έτσι καθηλώνονται λαοί, αφού αυτός που δεν έχει να χάσει τίποτα δεν τον νοιάζει τίποτα και δεν έχουν κόστος για τον ίδιο οι πράξεις του. Τέλος η καλλιέργεια  σχέσεων μίσους ανάμεσα στους λαούς δεν ήταν ποτέ ωφέλιμη για κανένα. Σκεφτείτε λίγο πόσο γρήγορα θα κατέρρεε το Γερμανικό θαύμα αν αύριο οι αγορές του νότου έκοβαν να ψωνίζουν από αυτούς? Ο Ευρωπαϊκός νότος αντιστοιχεί περίπου στο 20% των εξαγωγών τους, υπολογίστε το σε θέσεις εργασίας και θα δείτε ποιος τελικά ζημιώνετε.

Βέβαια το Ελληνικό πρόβλημα δεν είναι η Γερμανία αλλά οι ίδιοι οι πολιτικοί μας.

Ας γίνω πιο σαφής. Καταρχήν να ξεκινήσω λέγοντας πως δε θεωρώ πως η υπάρχουσα κυβέρνηση είναι νόμιμη. Και για να ξεκαθαρίσω τη σκέψη μου. Εκλέχθηκε με τρόπο νόμιμο με άλλο πρόγραμμα και φυσικά όχι με στόχο να ξεπουλήσει ή μάλλον καλύτερα να χαρίσει τη χώρα. Άρα οποιαδήποτε πολιτική απόφαση λαμβάνεται είναι παράνομη και θεωρώ υποχρέωση μίας επόμενης κυβέρνησης να ακυρώσει όλες τις αποφάσεις των 2 τελευταίων ετών.

Συνεχίζοντας, είναι κυβέρνηση εθνικής προδοσίας και κατά αυτή την έννοια θα πρέπει από εδώ και πέρα να αντιμετωπίζονται. Έχουν δεχθεί όλους τους όρους που τίθενται χωρίς διαπραγμάτευση. Είναι δυνατόν ο Έλληνας πρωθυπουργός να έχει παραδώσει και τυπικά στη θέση του στο Γερμανό επίτροπο και τα υπουργεία να έχουν από ένα σύμβουλο διορισμένο από τον ίδιο? Ποια κυβέρνηση ψηφίστηκε του κ. Ράιχενμπαχ ή του κ. Παπανδρέου? Είναι δυνατόν να ακούει από μέλη του Γερμανικού κοινοβουλίου ο Ελληνικός λαός ότι πρέπει να εκχωρηθεί μέρος της Εθνικής μας κυριαρχίας? Κύριοι η απάντηση είναι απλή καμία απαίτηση σας δεν είναι δεκτή και πολύ απλά αν κουραστούμε ακόμα πιο πολύ δε θα πάρετε δεκάρα τσακιστή και τότε να δούμε ποιος θα πονέσει πιο πολύ. Οι εισαγόμενοι αυτοί λεχρίτες απόγονοι των Ες Ες δεν έχουν καμία δικαιοδοσία στη πατρίδα μας και κανένα δικαίωμα να μιλάνε και αν αυτοί είναι ανιστόρητοι  εμείς όχι. Η μεθοδολογία τους είναι γνωστή από το 2ο παγκόσμιο πόλεμο. Φέρνουν τον κόσμο απέναντί σε μία μεγάλη απειλή για να τρομάξει (ανακαλέστε από τη μνήμη σας τα περί τιτανικού, δραχμή ή ευρώ κλπ), συσπειρωνόμαστε για την αντιμετώπιση της απειλής και όταν φτάσουμε στα όρια αποδεσμεύουμε τα ΜΜΕ για τη δημιουργία φόβου και καθήλωσης. Δείτε τι γίνεται σήμερα μας απειλούν διαρκώς για την 6η δόση. Η 6η δόση θα δοθεί. Μπορεί να δοθεί με καθυστέρηση 10-20 ημερών για να μείνουν απλήρωτες συντάξεις και μισθοί να τρομάξει ο κόσμος και να δεχθεί χωρίς καμία αντίδραση τα χειρότερα που είναι προ των πυλών. Λοιπόν Κύριοι να σας ενημερώσουμε πως δεν μασάμε.

Έρχονται σήμερα να μας κάνουν μαθήματα ηθικής και να μας πουν πόσο κακομαθημένοι είμαστε σαν λαός. Ας τους απαντήσουμε λοιπόν πως είχαμε τους μεγαλύτερους απατεώνες της Ευρωπαϊκής ιστορίας σαν δασκάλους και μάθαμε καλά. Λαδώματα Γερμανικών εταιρειών σε πολιτικά απολειφάδια εδώ στην Ελλάδα από τη Siemens και όχι μόνο είναι ευρέως γνωστά και στις δύο χώρες. Στα μεγαλύτερα σκάνδαλα των τελευταίων ετών είναι μπλεγμένο το Γερμανικό δημόσιο και μάλιστα με δίκες που τρέχουν ακόμα αλλά και άλλες που εκκρεμούν στην Ελληνική και στη Γερμανική δικαιοσύνη. Αυτό προφανώς δε συμβαίνει μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε άλλες χώρες όπως Ρουμανία για παράδειγμα. Όποιος συναναστρέφεται με απατεώνες κάποια στιγμή τη πατάει και για αυτό δε φταίει ούτε ο Ελληνικός ούτε ο Γερμανικός λαός.

Κλείνοντας να κάνω μία ακόμα δυσάρεστη πρόβλεψη. Θεωρώ πιθανό το σενάριο να εκδιωχθούμε από την Ε.Ε. ως αρνητικό παράδειγμα. Θεωρώ επίσης πως η Ε.Ε. δεν έχει πολύ μέλλον. Ίσως να ήταν προτιμότερη η συμμετοχή μας στη προοπτική μίας άλλης συνομοσπονδίας που δείχνει να προκύπτει εξ’ Ανατολών. Το θέμα είναι να μη περάσουν τα μέτρα που ανακοινώνονται αυτές τις μέρες. Αφού χρεωκοπημένοι είμαστε έτσι και αλλιώς για πιο λόγο να χαρίσουμε και τη χώρα? Όταν αυτό συμβεί τότε θα έχουν λάβει αυτά που θέλουν και τότε θα αδιαφορούν, ενώ τώρα απλά απειλούν. Σκεφτείτε το…



Να είστε όλοι καλά.   

Παραθέτω ένα link http://www.vimeo.com/19834414με μία έρευνα του κ Βαξεβάνη και αφορά τις πολεμικές αποζημιώσεις αλλά και το υποχρεωτικό κατοχικό δάνειο. Αξίζει να το παρακολουθήσετε για να αντιληφθούμε όλοι ποιος είναι ο μεγαλύτερος αλλά και θρασύτερος οφειλέτης της Ευρώπης που παραδίδει και μαθήματα ηθικής.

Το link αυτό έπεσε τυχαία στην αντίληψη μου μέσω της Κυρίας Μηλίενου Β. την οποία και ευχαριστώ.

Αναγνώστες

Σελίδες