Είναι παραμύθι αυτό που θα σας πω?

Μια φορά και ένα καιρό...

Κάπου στην Αμερική ζούσε ένας γλυκός καθημερινός κύριος. Ας τον βαφτίσουμε κ. Smith Paul. Σκληρά εργαζόμενος, μέτρια αμοιβόμενος o Κ. Smith έστω και με δυσκολία τα καταφερνε στη ζωή του με αξιοπρέπεια. Εξάλλου τα λεφτά δεν ήταν το παν αφού είχε την οικογένεια του και τα δύο του παιδιά που λάτρευε.

Ο Κ.Smith όντας έντιμος, ονειρευότανε ένα σταθερό και ήσυχο οικογενειακό περιβάλλον για τα παιδιά και τη γυναίκα του. Είχε όμως και τα όνειρα του. Να αγοράσει το δικό του σπίτι, να σπουδάσει τα παιδιά του, να τα αναθρέψει με όσο πιο πολλες ανέσεις μπορούσε ή έστω με μεγαλύτερη άνεση από ότι μεγάλωσε ο ίδιος. Απλά καθημερινά, συνιθησμένα ονειρα. Για το λόγο αυτό δούλευε όλο και σκληρότερα, όλο και περισσότερο μήπως κάποια μέρα καταφέρει να εκπληρώσει τους στόχους του.

Μία Δευτέρα πρωί και λίγο πριν πάει στο γραφείο του,επισκέφθηκε την τράπεζα της γειτονιάς του για να καταθέσει το πενιχρό πλεόνασμα του μήνα και να πληρώσει τους λογαριασμούς του. Έξω ακριβώς από το κατάστημα της τράπεζας συναντησε τον κ. White Bob. Εξαίρετος κύριος και οικογενειάρχης, με παρόμοιο επίπεδο καθημερινότητας και διαβίωσης.

·         Καλημέρα Bob

·         Καλημέρα Paul, τι κάνεις, η οικογένεια σου καλά?Η δουλειά σου?

·         Όλα καλά προσπαθώ για το καλύτερο, αλλά ξέρεις τα παιδιά μεγαλώνουν, σε λίγα χρόνια θα πάνε στο κολλεγιο και προσπαθώ να πάρω ένα σπίτι αφού τα ενοίκια συνεχώς αυξάνουν και τα έξοδα μεγαλώνουν. Δυστυχώς όμως τα λεφτά δεν φτάνουν.

·         Γιατί δεν δανείζεσαι χρήματα από την τράπεζα μας? Εγώ το έκανα και έχω αποκτήσει το σπίτι μου και θα σπουδάσω με δάνειο και τα παιδιά μου και θα τα δίνω λίγα, λίγα. Μίλα με τον κ. Johnson, είναι υπέροχος άνθρωπος θα σου λύσει όλα τα θέματα. Είναι πάνω από όλα άνθρωπος και φίλος. Νοιάζεται για εσένα πιο πολύ από ότι για την τράπεζα. Είναι ευκαιρία σου λέω. Μου τα εξήγησε όλα.

Το ίδιο βράδυ ο κ. Smith γύρισε σπίτι του, δείπνησε με την οικογένεια τουκαι πήγε για ύπνο. Τα λόγια του φίλου και γειτονα του White γύριζαν όμως συνέχεια στο μυαλό του, δεν τον άφηναν να κοιμηθεί. Μα είμαι ανόητος, σκεφτόταν, πως δεν το είχα σκεφτεί τόσο καιρό. Όλα ήταν μπροστά μου και έγω δεν ήθελα να δω τη λύση. Την επόμενη μέρα το πρωί, συζήτησε το θέμα με τη γυναίκα του, πήρε άδεια από τη δουλεία του και πήγε στη τράπεζα.

Εκεί τον υποδέχτηκε ο κ. Johnson, ένας εξαίρετος υπάλληλος, ιδιάιτερα καταρτισμένος ο οποίος τον κατατόπισε για όλα.Όλα έδειχναν όπως του τα είχε πει ο φίλος του.Ο κ. Johnson του εξήγησε πως θα μπορούσε να αγοράσει ένα υπέροχο σπίτι, με κήπο και γκαράζ, να αποκτήσει το αυτοκίνητο που πάντα ήθελε και μάλιστα σε λίγα χρόνια θα μπορούσε με τον ίδιο τρόπο να εξασφαλίσει και τις σπουδές των παιδιών του. Ήταν λίγο διστκτικός βέβαια ο κ. Smith, αφού εισοδηματικά δεν του αντιστοιχούσε ένα τέτοιο σπίτι, παρόλα αυτά ήταν η μεγάλη του ευκαιρία να κάνει την προσωπική του υπέρβαση και να αναβαθμίσει το επίπεδο της ζωή του και αυτό της οικογένειας του. Εξάλλου και ο κ.Johnson τον καθησύχασε ότι τα χρήματα δεν είναι πρόβλημα, η τράπεζα τα είχε σκεφτεί όλα. Για δύο χρόνια δε θα πλήρωνε σχεδόν τίποτα, παρά μονο ένα ελάχιστο ποσό. Αυτό θα του έδινε τη δυνατότητα να περιορίσει λίγο τα έξοδα του και να μαζέψει και  κάποια χρήματα για επιπλέον ασφάλεια. Παράλληλα η τράπεζα του χορηγούσε δωρέαν και ένα ταξίδι σε εξωτικό προορισμό που ήταν ένα από τα κρυφά και ανεκπλήρωτα όνειρα της γυναίκας του που τόσο πολύ αγαπούσε.

Την ίδια μέρα που ο κ. Smith επισκέφτηκε την τράπεζα και λίγες ώρες νωρίτερα πριν ανοίξει το κατάστημα της τραπέζης για το κοινό, ο τραπεζίτης του κ. Smith, μαζί με τους συναδέλφους του, βρέθηκε σε ένα meeting με το διευθυντή τους. Αυτός τους εξηγήσε πως θα πρέπει να πουλήσουν δάνεια, γιατί από αυτά η τράπεζα κερδίζει πολύ και αν μάλιστα πίασουν το στόχο τους, όχι μόνο θα παραμείνουν στις δουλειές τους αλλά θα πάρουν και επιπλέον χρήματα με τη μορφή bonus. Όταν λοπόν το κατάστημα άνοιξε τις πόρτες του για το κοινό όλοι ήξεραν τι έπρεπενα κάνουν.

Εξάλλου και ο τραπεζίτης του κ. Smith έχει όνειρα και προσωπικούς στόχους που θέλει να εκπληρώσει.

 Έτσι όταν ο κ. Johnson συνάντησε και μίλησε με τον κ. Smith, έκανε αυτό που ώφειλε. Δεν έκανε κάτι ανήθικο, του υπεδειξε τον τρόπο, να κάνει το ονειρό του πραγματικότητα με εγγύηση βεβαια το ίδιο του το όνειρο και όσο για την καταβολή της δόσης, πάλι δεν του είπε ψέμματα αφού για 2 χρόνια η δόση είναι ελάχιστη. Καλή διαχείριση θέλει απλά. Μπορεί βέβαια να ξέχασε να του πει ότι οι τόκοι θα υπερβούν το 80 % του αρχικού κεφαλαιού δανεισμού, αλλα ψέμματα δεν είπε. Είπε απλά μέρος της αλήθειας. Δε του δημιούργησε καμία ψεύτικη ανάγκη  μέσω των λόγων του ή των διαφημίσεων της τράπεζας. Ούτε επίσης τον πίεσε να υπερβεί τις δυνατότητές του, απλά του έδωσε τα ενδεχόμενα και του πρότεινε τρόπους. Εξάλλου πρέπει να πίασει και το στόχο του. Θα λάβει επιπλέον χρήματα αν τα πάει καλά. Λίγες καλές χρονίες και θα είναι σε θέση να αγγίξει τα ονειρά του και αυτός. Έχει και αυτός όνειρα και ζωή μη το ξεχνάμε, άνθρωπος είναι.

Στο τέλος της χρονιάς το τραπεζικό κατάστημα έπιασε το στόχο. Πούλησε πολλά στεγαστικά και καταναλωτικά δάνεια και ταυτόχρονα έδωσε και μερικές χιλιάδες πιστωτικές κάρτες. Μάλιστα και τα υπόλοιπα καταστήματα πήγαν καλά, πολύ καλά. Η χρηματηστηριακή τους αξία εκτινάχθηκε και η τράπεζα πολλαπλασίασε την αξία της. Οι μετοχές της πουλιόντοσαν σαν ζστά ψωμάκια, αφού τα προσδοκώμενα κέρδη ήταν πολλά. Τεράστιοι όμιλοι έριζαν για το ποιος θα πρωτοπάρει τις μετοχές και η αξία τους όλο και μεγάλωνε, μέχρι που μετά από δύο χρόνια ο κ. Smith δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στις δόσεις του,  η περίοδος χάριτος είχε λήξει και οι τόκοι τον έπνιγαν. Το σπίτι του κατασχέθηκε, η γυναίκα και τα παιδία του τον εγκατέλειψαν, αφού δεν είχαν πια σπίτι να μείνουν και ζήσανε την υπόλοιπη ζωή τους  με το παπού και τη γιαγια. Ο κ. Smith κανείς δεν ξέρει που είναι. Δεν ξέρει κάνεις αν ζει ή αν πέθανε. Η τράπεζα έκλεισε, αφού μοίρασε πολύ χρήμα, αλλά με λάθος τρόπο και σε λάθος ανθρωπους και τα προσδοκώμενα κέρδη μείναν σε επιπεδο προσδοκιών. Ο τραπεζίτης αναζητά νέα δουλειά, αφού σήμερα είναι άνεργος. Έτσι η ζωή και τα ονειρά του αναγκάστηκαν να περιμένουν.  Τα σημερινά του όνειρα είναι πιο απλά, μια στέγη και ένα ζεστό πιάτο φαί και όχι υψηλοί μισθοί και bonus. Ευτυχώς πάντως που εισέπραξε τα bonus που του όφειλε η τράπεζα γιατί τουλάχιστον έχει να πληρώσει το ενικοιό του για ένα ακόμα μήνα.Οι καθημερινοί άνθρωποι που δίνανε μάχη για να πάρουν μετοχές τη τράπεζας, μείνανε με χαρτία στα χέρια τους μηδενικής αξίας και οι ζωές τους καταστράφηκαν, αφού δώσανε όλες τους τις οικονομίες για να γίνουν συμμέτοχοι στο όνειρο των εύκολων κερδων και της μεγάλης ζωής. Αναγκάστηκαν όλοι να αρχίσουν από την αρχή ζώντας μία φτωχική ζωή. Οι ιδιοκτήτες της τράπεζας πήραν τα πολλά χρήματα που κερδίσανε από τις χρηματηστηρικές συναλλάγές και ζουν μία πολυτελεστατη ζωή έχοντας εξασφαλίσει το μέλλον των απογόνων τους για πολλές γενιές και τέλος οι μεγάλοι οργανισμοί που αγόρασαν και αυτοί μετοχές πίεσαν την κυβέρνηση και τελικά πέτυχαν το ποθητό. Να λάβουν κρατική βοήθεια και να μην περιορίσουν τα κέρδη τους  από τη λανθασμένη τποθέτηση – επένδυση τους, έτσι ώστε να είναι σε θέση να συνεχίσουν τη δημιουργική τους δράση και προσφορά στην κοινωνία. Έτσι η κυβέρηση με γνώμονα το κοινωνικό καλό αυξησε τους φόρους και έριξε το βιωτικό επίπεδο της ζωής των ανθρώπων στο μηδέν, καταργώντας ταυτόχρονα κεκτημένα δικαιώματα. Εργασιακά και μη. Λόγω της παγκοσιοποίησης, με την ίδια λογική λειτούργησαν πολλές τράπεζες  σε πολλά μέρη του κόσμου. Σε μία χώρα μάλιστα, πολύ μακρία από τη χώρα του κ. Smith, τη χώρα του κ. Παπαδόπουλου, την Ελλάδα, που η οικονομία ήταν πιο ανίσχυρη από τη αυτή της Αμερικής,  ήρθε και το IMF (ΔΝΤ.) Oι άνθρωποι στην Ελλάδα από τότε και μετά ζουν ακόμα πιο δύσκολα από τους συμπολίτες του κ. Smith. Μάλισταν κάποιοι λένε πως διεξάγεται στη χώρα του κ. Παπαδόπουλου ένα παγκόσμιο πείραμα για να δουν σε ελεγχόμενο περιβαλλον (Ευρωπαική Ενωση) τα όρια των λαών. Άλλοι πάλι μιλάνε για κερδοσκοπικά παιχνίδια και απληστία. Αυτούς, μη τους πιστεύετε. Είναι συνομοσιολόγοι και κακοπροαίρετοι. Την αλήθεια θα σας την πω εγώ.

Για όλα φταιει ο κ. Smith και η πλεονεξία του. Αν αυτός ήταν συνετός, τίποτα από όλα αυτά δε θα είχε συμβεί. Μάλιστα υποπτεύομαι, ότι κανείς δεν ξέρει που βρίσκεται και τι κάνει ο κ. Smith, γιατί γνωρίζοντας τις ευθύνες του, κρύβεται. Επειδή φοβάται. Ένας ολοκληρος πλανήτης τον αναζητά, αφού αυτός φταίει για όλα. Φήμες μάλιστα λένε πως αν  ανακαλύψουν το κρησφυγετό του, θα τον δικάσουν για να παραδειγματιστούν οι υπόλοιποι εν δυνάμει απατεώνες, όπως τελικά αποδείχθηκε ότι ήταν αυτός. Θα αποδωθεί δικαιοσύνη!

Επειδή το καλο και δίκαιο πάντα κερδίζει το κακό και άδικο στα παραμυθια είμαι βέβαιος πως τελικά ο κ. Smith θα βρεθεί σύντομα, πολύ σύντομα.

Έτσι θα ζουμε εμείς «καλά» ενώ κάποιοι άλλοι ζουν ήδη σίγουρα καλύτερα.

Σημείωση: Οποιαδήποτε σύμπτωση με πρόσωπα και καταστάσεις είναι εντελώς τυχαία. Μη ξεχνάμε πως πρόκειται απλά για παραμύθι, άρα για ένα προιόν φαντασίας. Αφού στη πραγματικότητα κ. Smith δεν θα έφταιγε. Οι Τραπεζίτες θα έπρεπε να δώσουν τα χρήματα πίσω στους ανθρώπους που εκματαλλευτικάν και να δικαστούν για σύσταση συμμορίας και απάτη αφού σύστησαν μια εταιρεία με αποκλειστικό σκοπό την εξαπάτηση για δικό τους όφελος(μοίραζαν χρήμα εκεί που δεν έπρεπε ενώ ήξεραν ότι δε θα το εισέπραταν ποτέ). Οι μεγάλες εταιρίες και οργανισμοί θα έπρεπε να υποστούν τις συνέπειες της απληστίας τους και ο τραπεζίτης να καταδικαστεί για ηθική αυτουργία και συμμετοχή στην απάτη των τραπεζών. Και φυσικά οι συμπολίτες του κ. Smith να υποστούν καμία συνέπεια.

Τελικά  προτίμισα να σας παρουσιάσω σήμερα το παραμύθι γιατί το δεύτερο σενάριο που θεωριτικά είναι και το πραγματικό και ηθικό περιγράφει πράγματα που δε συμβαίνουν ούτε στα παραμύθια.

Λίγο πριν κελισω το σημερινό δημοσιευμα θα σας παραθέσω τα λόγια της Ισλανδής πρωθυπουργού (Johanna Siguroardottir) προ λίγων ημερών και μετά την αποχώρηση της χώρα της από το IMF το οποίο ήταν εγκατεστημένο στη χώρα των Ισλανδών κατα τα τρία παρελθόντα έτη.

«Κανένα σωσίβιο από BCE, FMI ή Παγκόσμια Τράπεζα… καμία έκπτωση στην εθνική κυριαρχία απέναντι σε ξένες χώρες. Μια πορεία με τη συμμετοχή των πολιτών, χωρίς περικοπές δικαιωμάτων και με τη λαϊκή συμμετοχή»

Κυρία Johanna Siguroardottir υποκλίνομαι μπροστά σας, σας σέβομαι και σας υπολήπτομαι, γιατί πέρα από τη προσωπική σας αξιοπρέπεια, διασωζεται και την αξιοπρέπεια του έθνου σας. Έχετε πολύ πιο «αντρίκια» συμπεριφορά από κάτι δήθεν αντράκια που κυκλοφορούν αναμεσά μας και αποδεδειγμένα αγαπάτε τον τόπο που μεγαλώσατε, σε αντίθεση με με κάπους άλλους μικρούς, πολύ μικρούς ανθρωπάκους που μαζεύουν τη παρέα τους για να παίξουν τους υπουργούς και πρωθυπουργούς παριστάνοντας τις κυβερνήσεις.

Ευχαριστώ πολύ για το χρόνο και τη προσοχή σας.