Οι πόλεις που ζούμε...

Αγαπητοί αναγνώστες

Όπως είχα ανφερει και στο εισαγωγικό πρώτο μου άρθρο, μέσα από το blog αντιθέσεων – θέσεις στόχος ήταν ο σχολιασμός της επικαιρότητας καθώς και οποιουδήποτε θέματος θα μπορούσαμε να συζητήσουμε με φίλους μας μας ή στα πλαίσια μία παρέας και αποτελεί αντικείμενο σκέψης και προβληματισμού.

Το σημερινό αντικείμενο σχολιασμού έχει να κάνει με τις πόλεις που ζούμε.

Οι αφορμές που μου δόθηκαν ήταν πολλές  και μπορεί το θέμα να μη δείχνει ιδιαίτερα επίκαιρο, αφού τα οικονομικά είναι θέματα πρώτης γραμμής, αλλά η ζωή και η καθημερινότητα μας δεν είναι είναι πάντα θέμα επίκαιρο?

Εκτιμώ ότι όλοι μας θεωρούμε, πως οι πόλεις μας δεν είναι οι πιο φιλόξενοι τόποι διαμονής, αφού συγκεντρώνουν σοβαρά ελλατώματα και δυσλειτουργίες (φασαρία, κίνιση, βρωμιά και σκουπίδια, ελάχιστοι ελεύθεροι χωροι κλπ).

Το ερώτημα που προκύπτει είναι  αν θα μπορούσαν οι πόλεις μας να γίνουν καλύτερες και να μας εξασφαλίσουν καλύτερες συνθήκες διαμονής και διαβίωσης?

Η απάντηση είναι σίγουρα καταφατική αλλά δυστυχώς η πολιτεία μας είναι και πάλι απούσα.

Για να γίνω πιο συγκεκριμένος.

Προ λίγων ημερών περπατούσα στο κέντρο της Αθήνας (Κυψέλη οδός Άνδρου). Υπάρχει ένα υπέροχο νεοκλασικό οίκημα το οποίο θα μπορούσε χωρίς ιδιάιτερα υψηλό κόστος να τύχει της φροντίδας του δήμου και να χρησιμοποιηθεί είτε από τη  δημαρχία των Αθηνών για κάποια δική της  χρήση, είτε να αξιοποιηθεί από κάποιο ιδιώτη παραχωρώντας του το χώρο με το αντίστοιχο μίσθωμα φυσικά. Πόσα νεοκλασικά οικήματα έχει η πόλη των Αθηνών και όχι μόνο, που θα μπορούσαν να σξιοποιηθούν με αυτό το τρόπο και να αποφέρουν έσοδα στους υπερχρεωμένους δήμους?

Υπάρχουν επίσης πολύ όμορφα κτίσματα στο κέντρο της Αθήνας (πλατεία Κάνιγγος) τα οποία εγκατελειμένα στη τύχη τους έχουν χάσει τη λάμψη τους από τη βρωμιά και τη μόλυνση. Πόσο μεγάλο κόστος θα είχε για το Ελληνικό δημόσιο η επιδότηση (έστω και ποσοστιαία) για των ελαιοχρωματισμό των κτιρίων αυτών? Αν ένα τέτοιο μέτρο αποφασιζότανε θα είχε πολλαπλά θετικά ωφελήματα. Θα έδινε στο κέντρο της Αθήνας τη λάμψη που της λείπει  αναβαθμίζοντας την  εικόνα ενός τουριστικού προορισμού όπως η πόλη μας, ενώ ταυτόχρονα θα έδινε εργασία σε ανθρώπους που αυτή τη περίοδο πλήττονται από τη φορολογική βαρβαρότητα στο χώρο της οικοδομικής δραστηριότητας. Πόσο μεγάλο είναι το κόστος για να απαγορευθούν οι απαράδεκτες διαφημίσεις – επωνυμίες που εκτός από κακόγουστες καλύπτουν τεράστιο μέρος της πρώσοψης τον κτιρίων?

Όλα τα παραπάνω, προφανώς δεν είναι δύσκολο να γίνουν, σίγουρα δεν κοστίζουν πολύ  και  επιπλέον συνεισφέρουν καθοριστικά σε θέματα που έχουνα να κάνουν με την ασφάλεια αλλά και την επιστροφή των πολιτών στο κέντρο της πόλης, αφού η αναβάθμιση κατ’ αυτή την έννοια είναι ποιοτική, ουσιαστική, χωρίς σοβαρό κόστος και πάνω από όλα άμεσα υλοποιήσιμη.

Για πιο λόγο λοιπόν όλοι οι μεγαλοσχήμονες πολιτικοί μας σε όλο το εύρος του πολιτικού φάσματος δεν έχουν την ικανότητα να λειτουργήσουν με τον κοινό νου πρακτικά σκεπτόμενοι αλλά προσπαθούν να ανακαλύψουν εκ νέου τον τροχό προβάλλοντας μεγαλεπήβολα σχέδια προσπαθώντας να ικανοποιήσουν τη ματαιοδοξία τους κάνοντας τελικά μία τρύπα στο νερό? Για πιο λόγο δεν συνεργάζονται ουσιαστικά με εθελοντές πολίτες όπως οι Atenistas (και όχι μόνο) που και γνωρίζουν τα προβλήματα αλλά έχουν και τη διάθεση να προσφέρουν επί της ουσίας?

Προφανώς τα ερωτήματα  είναι ρητορικά.

Θα πρέπει όμως και εμείς σαν πολίτες να αλλάξουμε τη νοοτροπία και τη λογική μας. Το να μη πετάμε ότι περισσεύει από το παραθυρο του αυτοκινήτου μας, ή να μη πετάμε μπάζα και σκουπίδια όπου βρούμε είναι πράγματα αυτονόητα. Ένα καθαρό και φρεσκοβαμμένο κτίριο δεν θα πρέπει να το θεωρούμε ως μία καθαρή σελίδα για να μεταφέρουμε τα μυνηματά μας. Προφανώς και έχει να κάνει με την παιδεία μας, η οποία είναι εξαιρετικά υποβαθμισμένη ,αλλά σίγουρα έχει να κάνει και με την αγωγή μας ως προσωπικότητες.

Ίσως αν κάτι από τα παραπάνω γινότανε πράξη να βλέπαμε και τη πολή μας με άλλο μάτι. Να την αγαπούσαμε και να τη σεβόσταν παραπάνω. Ακόμα και η διάθεση μας μπορεί να ήταν καλύτερη.

Θεωρώ όμως δεδομένο, πως αυτό που θα ήταν σίγουρα διαφορετικό είναι πόσο πιο περήφανοι θα αισθανόμασταν ως κατοικοι   μιας πόλη που μας σέβεται και τη σεβόμαστε, όπως ακριβώς συμβαίνει σε άλλα σημεία του πλανήτη.

Ευχαριστώ πολύ για τη προσοχή σας.