Η Δημοκρατία δε ζει πια εδώ. Άλλαξε ήπειρο. Τι κρίμα...!

Αγαπητοί αναγνώστες

Το τελευταίο διάστημα αισθάνομαι λίγο αμήχανα αφού ο καταιγισμός των εξελίξεων είναι τέτοιος που λειτουργεί σχεδόν απαγορευτικά  στο να μελετήσεις, να κατανοήσεις και να διατυπώσεις την άποψη σου για τα τεκταινόμενα. Επίσης πέρα από το καθαρά πληροφοριακό μέρος μίας είδησης  λαμβάνουμε ένα πλήθος τεχνικών αναλύσεων, συνήθως από μέτρια καταρτισμένους «τεχνοκράτες», οι οποίες θάβουν το γεγονός που είναι και η ουσία, αφού αφορά τον καταποντισμό της ζωής μας, με απόψεις που τελικά δεν αφορούν κανένα.  Για το λόγο αυτό υπήρξε αυτό το κενό διάστημα ανάμεσα στη τελευταία και σημερινή δημοσίευση. Είναι επιθυμία μου και μέρος του χαρακτήρα μου, να μην εμπλέκομαι άμεσα με καταστάσεις που αγγίζουν τα όρια της οχλαγωγίας. Κλείνοντας την εισαγωγική παράγραφο του άρθρου κατά τη προσφιλή μου τακτική να θέσω ένα ερώτημα.

Είναι τυχαίο ότι παρέχεται ένας ωκεανός περιττών πληροφοριών και σχολίων? Προσωπικά έχω πιάσει τον εαυτό μου πολλές φορές να αηδιάζει με όλα αυτά που ακούει και να λέω στον εαυτό μου, δεν ασχολούμαι ξανά, βαρέθηκα.  Η εκάστοτε ηγεσία έχει και τον τρόπο να πετύχει το σκοπό της αλλά προπάντων τα μέσα. Για σκεφτείτε το λίγο.

Είναι γνωστό πως το πρόβλημα που συζητείτε σήμερα δεν είναι Ελληνικό. Για τους κακοπροαίρετους που θα πουν ότι τα λέω αυτά λόγω ιθαγένειας θα απαντήσω απλά. Πως είναι δυνατόν να μιλάμε για την Ευρώπη της ανάπτυξης του πολιτισμού και του οικονομικού αντίβαρου σε απόλυτα μεγέθη, αλλά και νομισματικά έναντι του δολαρίου όταν ένα ιδρυτικό της μέλος έχει άνοιγμα όσο μία Γερμανική Τράπεζα (200 δις δόθηκαν από τη Γερμανία στην HYPO) δε μπορεί να καλυφθεί? Τότε δε μιλάμε για οικονομικό κολοσσό αλλά για μικρό κατάστημα ψιλικών. Τα πράγματα είναι πιο απλά. Πιο κοντά στην αλήθεια είναι ο κ. Cameron πρωθυπουργός της Βρετανίας ο οποίος στο κοινοβούλιο τους δήλωσε ότι, η Ελλάδα είναι το πιο φανταχτερό πρόβλημα που μπαίνει μπροστά για να επισκιάσει πιο ουσιώδη που υπάρχουν. Και για να το θέσω όπως το αντιλαμβάνομαι εγώ. Η Ελλάδα είναι το χαλάκι και κάτω από αυτό η Ε.Ε. κρύβει τα προβλήματα. Κανένα σπίτι πάντως δεν καθάρισε κρύβοντας τα σκουπίδια κάτω από το χαλί. Προφανώς για όλα αυτά υπάρχει και ο κατάλληλος μηχανισμός (και τρόπος και μέσα είπαμε) για να τα υποστηρίξει.

Πολλές φορές αναρωτιέμαι πόσο ανίκανοι και ως υπάλληλοι είναι όλοι αυτοί οι γραφικοί που συγκεντρώνονται στις Βρυξέλλες και το παίζουν ηγέτες χωρών. Δεν έχουν αντιληφθεί ότι η Ευρώπη είχε μία μοναδική ιστορική ευκαιρία να γίνει ομοσπονδία κρατών με απεριόριστες δυνατότητες και προοπτικές και την καταδικάζουν, προκειμένου να παίξουν μικροπολιτικά παιχνίδια στη χώρα τους. Τελικά καμία Ευρώπη δεν υπήρξε ποτέ. Σχηματίστηκε ένα μόρφωμα για να εξυπηρετηθούν οι βιομηχανίες των βόρειων χωρών προκειμένου να κάνουν ανταγωνιστικά τα προϊόντα τους έναντι των Ασιατικών κυρίως προϊόντων. Δεν καλλιεργήθηκε ποτέ η κοινή συνείδηση ενός ενιαίου έθνους αυτού  της Ευρώπης με επαρχίες όπως η Ελλάδα, Ιταλία, Γερμανία κλπ. Σε αυτή τη περίπτωση η χρηματοδότηση του ενός δε θα ενοχλούσε τον άλλο αφού αυτό θα γινότανε για τη χώρα του. Σκεφτείτε λίγο τι παραγωγική δυνατότητα και τι αξιοζήλευτο επίπεδο ζωής θα μπορούσαμε να πετύχουμε? Αντ’ αυτού ζούμε την Ευρώπη της πλάκας, του χλευασμού, της μιζέριας, του αλληλοσπαραγμού και φυσικά της ανεπάρκειας των γελοίων.  

Το ερώτημα όμως παραμένει για ποιο λόγο όλη αυτή η πίεση προς την Ελλάδα? Γιατί ζητάνε παραπάνω αίμα από αυτό που ήδη έχει προσφερθεί από τους φιλότιμους Έλληνες για να μη διασύρεται το όνομα της χώρας τους? Θεωρώ πως ο στόχος είναι ο παραδειγματισμός. Η δημιουργία ενός πολύ κακού παιδιού, με πολύ σκληρή τιμωρία, που τελικά δεν έβαλε μυαλό και  κατέληξε μόνο με αρνητικές συνέπειες. Στόχος είναι ο εκφοβισμός. Με βάση το φόβο δε προχώρησε τίποτα και ποτέ ιστορικά. Φόβος σημαίνει δουλεία και υποταγή. Δε νομίζω πως κανένας λαός θα  επιθυμούσε κάτι τέτοιο για τη χώρα του, σίγουρα πάντως όχι οι Έλληνες αφού προτιμάμε να κάψουμε μόνοι μας το τόπο μας από άκρο εις άκρο, παρά να τον παραδώσουμε. Αν πάλι αυτό φαίνεται σε κάποιους υπερβολικό, διαβάστε ιστορία. Δωσίλογοι που υπέγραφαν κατά καιρούς ενάντια της χώρας και των συμφερόντων της βρέθηκαν σε ιστορικές καμπές, αλλά τους κατήργησε μαζί με τις υπογραφές τους ο κόσμος στη πράξη. Όσο για εκείνους… αν είμαι σωστά ιστορικά ενημερωμένος γίνανε λίπασμα για τους κήπους των συνεργατών τους.

Έστω και οριακά διατυπωμένο οφείλω να αναγνωρίσω τη φράση που ψέλλισε ο κ. Σαρκοζί «…δε ξέρω πόσο δημοκρατικό είναι να παίρνω αποφάσεις για χώρες όπως η Ελλάδα όταν έχω νόμιμα εκλεγεί για να κυβερνώ τη Γαλλία…». Είναι οδυνηρό να αποδίδω τα εύσημα σε ένα πολιτικό που κάθετα και συνολικά διαφωνώ μαζί του, απλά και μόνο επειδή είπε το αυτονόητο δείχνοντας στοιχειώδη δημοκρατικά αντανακλαστικά. Δυστυχώς τα ίδια αντανακλαστικά δεν διαθέτει η κα Μέρκελ η οποία θα έπρεπε να μελετήσει την ιστορία της χώρας της τη περίοδο του 1953 (δεσμεύομαι να επανέλθω σε αυτό) πριν αποφασίσει με τρόπο ελεγχόμενο για τη δημοκρατικότητα του για λογαριασμό της Ευρώπης, να τη μετατρέψει σε σύγχρονο οικονομικό κρεματόριο (Νταχάου, Άουσβιτς σε περίπτωση που δεν έχει προλάβει να μελετήσει και αυτή τη φάση της ιστορίας της χώρας της). Και το θέτω ξανά με έμφαση πως το πρόβλημα δεν είναι ο Γερμανικός λαός (οι Βερολινέζοι στους δρόμους ήταν μαζί με όλους τους Ευρωπαίους) αλλά στους ανεγκέφαλους που μελετάνε τη Bild και εκλέγουν τη Μέρκελ που έμαθε τι σημαίνει δανεισμός με τη πτώση του τοίχους, γιατί μέχρι τότε ήταν από την άλλη πλευρά. Δε θα συνεχίσω για την Ευρώπη, αφού τι εστί Ε.Ε. θα το μάθουμε αύριο καθώς και τις προοπτικές τις.

Ας περάσουμε στα δικά μας, τα οποία είναι πιο θλιβερά και από το χαμόγελο της Μέρκελ.

Θα ήθελα να ξεκινήσω το σχολιασμό μου, με το περιφερόμενο θίασο σκιών, όχι μόνο σε όψη αλλά πιο πολύ σε συμπεριφορά. Προφανώς δε θα προσέβαλα καθόλου το Καραγκιόζη που ήταν ένας ήρωας ξύπνιος και καπάτσος. Η Ελληνική Κυβέρνηση θυμίζει μάλλον Χατζηαβάτη. Δουλικό και υποταγμένο πρόσωπο που μεταφέρει τις εντολές των αφεντικών του πνιγμένο μέσα στο φόβο του. Εκφράζοντας τα παραπάνω με τρόπο απλούστερο είναι αυτό που λέμε καλό παιδί αλλά πολύ….λίγος.

Επειδή όμως δεν πρόκειται για καλά παιδία ας αφήσω τις παρομοιώσεις και παραλληλισμούς και να γίνω σαφής.

Τα μέσα μαζικής επικοινωνίας και όχι ενημέρωσης είναι διαπλεκόμενα και οικονομικά εξαρτώμενα και για το λόγο αυτό  παίζουν το παιχνίδι όπως τους ορίζει ο εκάστοτε πολιτικός τους προϊστάμενος.   Η  εξουσία έχει νομοθετήσει νόμο έκτρωμα που αφορά τις συχνότητες οι οποίες είναι κρατική ιδιοκτησία και δεν εκχωρούνται στο μέσον αλλά παραχωρούνται προσωρινά έτσι ώστε να είναι υπόδουλο. Αν τυχόν σηκώσει ανάστημα του κόβεται η συχνότητα και η φορά. Έτσι απλά. Συνεχίζοντας, ο νόμος περί ευθύνης (μη ευθύνης) υπουργών, είναι έκτρωμα του σημερινού υπουργού οικονομικών. Με βάση αυτό το συνταγματικό ανοσιούργημα έχουν τελεστεί τα μεγαλύτερα εγκλήματα εις βάρος του Ελληνικού έθνους όπως, Χρηματιστήριο, οι ακριβότεροι Ολυμπιακοί Αγώνες λόγω μιζών, φωτογραφικοί διαγωνισμοί, Βατοπέδι, γερμένα υποβρύχια, στρατιωτικοί εξοπλισμοί   χωρίς όπλα και ανταλλακτικά, δομημένα ομόλογα κλπ. Έχουν κατασπαταλήσει τον Εθνικό πλούτο – κόπο των Ελλήνων και από μία πλούσια χώρα, έχουν καταντήσει την Ελλάδα σε γελωτοποιό χωρίς να μπορεί να αποδοθεί πουθενά ποινική ευθύνη. Το δημόσιο που σήμερα κατηγορούν είναι οι ίδιοι οι οποίοι το γιγάντωσαν και ενώ άρουν τη μονιμότητα των δημοσίων υπάλληλων που είναι λογικό να υπάρχει για να μην αντικαθίστανται όλοι με κάθε αλλαγή κυβέρνησης δεν άρουν αυτό τον άθλιο νόμο που τους προστατεύει. Την ίδια ώρα που μικρά παιδία σε σχολεία λιποθυμούν από πείνα γιατί έχουν στερήσει στους γονείς του το δικαίωμα της εργασίας αυτοί έχουν το θράσος να μας λένε πως θα μας σώσουν. Γιατί να το κάνουν? Ποιος το ζήτησε? Για άλλο λόγο τους έδωσε ο Ελληνικός λαός τη ψήφο του στις τελευταίες εκλογές. Σε τελική ανάλυση αφού τόσα χρόνια ξεσκίσανε τα πάντα σήμερα τι έχει αλλάξει και έχουν μεταβάλει τις διαθέσεις τους? Και αφού θεωρούν εαυτούς τόσο ικανούς για να μας σώσουν γιατί δε το κάνανε τόσα χρόνια και έπρεπε να φτάσουμε εδώ που φτάσαμε?   Και αν ισχυριστούν ότι δεν ήξεραν ή ότι οι συνθήκες δεν ήταν ίδιες τι κάνουν τα δύο τελευταία χρόνια? Τίποτα.  Εξοντώνουν το πληθυσμό της χώρας, την καθιστούν ευάλωτη σε όλα τα επίπεδα, καταστρέφουν το μέλλον της ισοπεδώνοντας τη παιδεία, ελαττώνουν το προσδόκιμο ζωής εκμηδενίζοντας τις παροχές υγείας, εκποιούν το δημόσιο πλούτο σε τιμές εξευτελιστικές και υποθηκεύουν τη κυριαρχία των Ελλήνων στην Ελλάδα. Αυτό είναι προδοσία. Κατά τα λεγόμενα τους είμαστε μάλιστα σε πόλεμο. Η προδοσία εν καιρώ πολέμου έχει μόνο μία ποινή.

 Επειδή το σοκ είναι τεράστιο και όγκος των πληροφοριών που οι πολίτες πρέπει να διαχειριστούν χαώδης οι μέχρι σήμερα αντιδράσεις ήταν χλιαρές. Πλέον όμως η κατάσταση έχει μεταβληθεί και επειδή το αντιλήφθηκαν αλλάξανε προσέγγιση.

Οι  γνωστοί παρακρατικοί, άγνωστοι στους αγνούς πολίτες, καταστρέφουν διαδηλώσεις και όταν χρειαστεί σκοτώνουν, ή ακόμα καλύτερα δολοφονούν για λογαριασμό της παράνομης πλέον αυτής κυβέρνησης που ήδη έχει βάψει τα χέρια της με αίμα. Να ξέρουν πως το αίμα έχει ένα χρώμα και δεν μπαίνει κάτω από κομματικές σημαίες. Οι πληρωμένοι δολοφόνοι και συνεργοί τους (κυβέρνηση) δολοφόνησαν έναν αθώο οικοδόμο που διαδήλωνε για το μέλλον των παιδιών του. Αυτή είναι η ακριβής περιγραφή των πραγμάτων. Μάλιστα η δημοκρατικότητα της πουλημένης και φασιστικής κυβέρνησης της Ελλάδας προχώρησε και σε λογοκρισία στα γήπεδα. Άκουσον, άκουσον διακόπηκαν ποδοσφαιρικοί αγώνες γιατί τους αποκαλούσαν στα πανό λαμόγια. Μάλλον θα έπρεπε να διακοπούν οι αγώνες για να φτιαχτούν καινούρια πανό αφού οι χαρακτηρισμοί ήταν πολύ ευγενικοί. Μάλιστα στήθηκε και αστυνομική επιχείρηση και έγινε έλεγχος σε ένα πλήθος 20.000 ανθρώπων για να βρούνε το πανό και σε ποιο αυτοκίνητο το κρύψανε, όταν την ίδια στιγμή υπάρχει αύξηση της εγκληματικότητας κατά 700%. Τα ανεγκέφαλα και λιπαρά τους κρανία δεν έχουν καταλάβει πως η κοινωνία δεν είναι καζάνι που βράζει πια, το όριο βρασμού έχει παρέλθει και είναι λίγο πριν την έκρηξη και τότε διαδραματίζονται σκηνές Λιβύης.

Κλείνοντας τη επικοινωνία μου μαζί σας έχω να καταθέσω μία πρόταση για τους φιλάθλους & τους συνδέσμους  των ομάδων.

Την επόμενη φορά στο γήπεδο φτιάξτε ένα τεράστιο πανό με ένα τεράστιο κωλοδάχτυλο χωρίς λοιπά σχόλια. Αν μέσα σε 10.000.000 πληθυσμού που είναι οι Έλληνες, οι πολιτικοί αναγνωρίσουν πως είναι για το δικό τους κώλο τότε αξίζει το κόπο να πάμε ισόβια ως Έθνος. Μαγκιά μας.      

Κλείνοντας να πω πως είναι οδυνηρό να διαπιστώνουμε πως η δημοκρατία που γεννήθηκε στην Ακρόπολη και μεγάλωσε στη σκιά της, απλώθηκε, αγαπήθηκε, κερδήθηκε και γιγαντώθηκε στην Ευρώπη τώρα βιάζεται σε κάθε γωνιά της με πρωτοστάτες τους περαστικούς του κτιρίου της πλατείας Συντάγματος.

Η Δημοκρατία δε ζει πια εδώ. Άλλαξε ήπειρο. Τι κρίμα…!

Ευχαριστώ πολύ για το χρόνο και τη προσοχή.